CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Sahilleri sessiz dolaşan hasta hayâle
Bir nûr-ı tesellî taşır alnındaki hâle
Hattâ o soluk çehreye nûrun dokunurken
Bir bûseye benzerdi ki gelmiş ona senden
Görüldüğü gibi annesinden Haşim'e geçen en belirgin çizgi duygusallıktır.
Hüzünlü gözler, kınnganlık ve incelik de duygusallığın doğduğu diğer şahsiyet
özellikleridir.
Ey mâh cebînin o cebîn-i keder ü gam
Altında o yorgun o soluk heykel-i mâtem
Etrafa ve özellikle de anneye bir çocuk gözüyle bakılmıştır. Bu şiirde
Haşim'in en büyük özelliklerinden biri olan yalnızlık duygusu da dikkat çekiyor.
Çünkü tek dayanağı olarak gördüğü annesinin öleceği düşüncesi Haşim'i yalnızlığa
daha da yaklaştırmaktadır.
İşte anne, bir dekorun içinde verilmiş ve onun durumu Haşim'ce anlatılmıştır.
Ziya dokunduğu bütün varlıkları değiştirir ve anne de o ışıklı varlığın altında solgun,
yorgun, sakin ve gölgeli soluk bir yas heykeli gibi kalır.
Ahmet Haşim'in "Sensiz" adlı şiiri "Çıktığın Geceler" ve "O" adli şiirinde
olduğu gibi annesiyle birlikte yaptığı gezintileri ve gezintiler esnasında hissettiği
duygulan anlatır.
Göklerde ararken o kadın çehreni, ey mâh!
Bilsen o çocuk, bilsen o mahlûk-ı ziyâ-hâh
195