CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

kız gibi toplumsal öbek haline dönüşmüş, herkesin ortak ve sürekli katılacağı bir
ortamı anlatmak için kullanmıştır:
Tecer der çalınır gönlümde davul,
Ana kız ele ele, babayla oğul,
Yiğitler çıkıyor meydana, savul,
Savul gam, kasavet buradan! 1942
(Halay, Ahmet Kutsi Tecer’in Bütün Şiirleri s.101)
Halay adlı şiirde geçen “Ana kız ele ele, babayla oğul” dizesindeki toplumsal
bağlılık 29 Ekim adlı şiirde de karşımızdadır. 29 Ekim ruhunu yansıtan, birlikteliğin
gücünü, vatanı, toprağı, zaferi içeren ifadeleriyle Kurtuluş Savaşını kazanmada
büyük emeği geçmiş “yiğit analara” göndermeler içerir:
Bu başak, bu salkım, bu bağ, bu harman,
Bu bizim davarlar, bizim danalar,
Bu ocak, bu maden, bu dağ, bu orman,
Bu yiğit erkekler, yiğit analar.
(29 Ekim, Ahmet Kutsi Tecer’in Bütün Şiirleri s.191)
Tecer, 27 Mayıs 1960 devrimine yol açan 28 Nisan 1960, üniversite
olaylarını anlattığı “28 Nisan” adlı şiirde yine anne duyarlığı ile konuyu açıklar. Bu
olaylar esnasında ölen gençleri anlatan şair, çekilen acıyı annenin davranışıyla
somutlamıştır. Ölen çocuğunu gökyüzüne bakarken gördüğü yıldızda bile hatırlayan
annenin konuşturulmasıyla annenin çektiği acı öne çıkarılır:
389