CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Gelecek zamanlarda
Ölüleri balkona gömecekler
İnsan rahat etmeyecek
Öldükten sonra da
Bana sormayın böyle nereye
Koşa koşa gidiyorum
Alnından öpmeğe gidiyorum
Evleri balkonsuz yapan mimarların
(1957, Yaz)
(Balkon, Gün Doğmadan, s.81)
Şair, başta anne olmak üzere aile bireylerinin aralarındaki bağlılığı da
vurgular. Ölüm ya da başa gelen kötü olaylarda anne ve birbirine bağlı aile üyeleri bu
olumsuzlukları derinden hisseder:
Bir lâmba yanıyor, hafif ve sarı;
Titriyor yıldırım düşmüş gibi yer.
Bekledi arzuyla karanlıkları
Anneler, babalar, erkek kardeşler.
Ta içinde duyar ani bir ağrı,
241