CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Behramoğlu, toplumsal temalarla örülü bu şiirlerinde insancıllıkla
yurtseverlik arasında bir bağ kurar. Anne teması da bu bağda önemli bir yerdedir.
Anne zaman zaman yaşananların tanığı olarak, yaşananlardan etkilenen kişi
belirtilirken zaman zaman da toplumsal temalarda verilmek istenen ana düşünceye
ulaşmakta araç olarak karşımıza çıkar. “Bir Şehit Kızına” adlı şiir ikinci kullanıma
örnektir.
İncelediğimiz “anne”nin de içinde yer aldığı toplumsal temalı şiirler, şairin şu
görüşlerini de içerir:
467
“Yaşadığımız dönemde şiirin görevi, emperyalizmin yığınsal iletişim
araçlarıyla yaydığı yalanlara, oluşturdukları sahte ve sakat duyarlıklara
karşı; doğruyu, insanca olanı, sağlıklı ve güzel olanı savunmak olmalıdır.
…şiirin (ve şairin) temel görevi de, yurtseverlik duygusuna sahip çıkmak,
yurtseverlik bilincini savunmaktır. Bu iki kavramın, insancıllığın ve
yurtseverliğin birbirini bütünlediğini düşünüyorum. İnsancıllığın
yurtseverlikle kaynaşması, ona toplumsal bir temel, bir somutluk
kazandırıyor…” 141
“Türkiye, Üzgün Yurdum, Güzel Yurdum” adlı şiirde şair, ülke ve ülke
insanının geleceği konusunda duyulan kaygıyı, bununla birlikte geleceğe dair umudu
anlatır. “Boynu bükük ay çiçeği; alçakgönüllü, hünerli, sevdalı; harlı bir ateş gibi
derinde yanan, haramilerin elide bulunan” diyerek nitelendirdiği üzgün ve güzel
yurdu Behramoğlu yine kutsallığı ve emektarlığın değerli yüzü olarak nitelediği
“Yüzü kırış kırış ana”ya benzetir. Şair özellikle bu şiirde en çok değer verdiği
ülkesini yine en çok değer verdiği “anne” ile bağdaştırır.
Türkiye, özgün yurdum, güzel yurdum
Boynu bükük ay çiçeği
Şiirin ve aşkın geleceği.
141-Ataol Behramoğlu-Şiirin Dili- Anadil, 1. Basım, Adam Yayınevi, İstanbul. 1995 s.163.