CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Şairin sevgilide anne özelliklerini arayışına 16.XI.1940 tarihli Servet
Hanım’a yazdığı mektupta da rastlarız. Mektupta ve “O” adlı şiirde öne çıkan, şairin
bir sevgilide, eşte aradıkları iyilik, güzellik, sevgi ve şefkattir:
“Servet’ime
290
Ondan doğmak isterdim. Ona, bu dünyaya ayak bastığım günün
hâtırasını acılı bir hâtıra yapmazdım. Göğsü iyilik ve güzellik emzirirdi
bana. İyi bir çocuk olurdum. “Onun çocuğu” derlerdi. Gözlerimi onda
açmak isterdim.
Onun kozası içinde geçireceğim günlerin karanlığından şikâyet
etmezdim. Onun sıcağı yeterdi bana. Işık istemezdim. Yuvamda
ağırlığımı duymadan, yumulur, uyurdum. Ve ince gövdesi ince kalsın
diye küçülür, küçülür, küçülürdüm.
Gözlerim onun çocuk bakışı ile bakardı maviliklere. Görenler
yüzümü onun yüzüne benzetirlerdi. Başka yüzlere benzemek istemezdim.
Yorulmasın diye kollarında bir kuş hafifliğiyle dururdum. Onu
üzmezdim, incitmezdim. Ona bu dünyaya ayak bastığım günün hatırasını
acılı bir hâtıra yapmazdım.” 111
Yine bir başka mektupta yazdığı “İnanmak” adlı şiir, Arif Nihat Asya’nın
sevgilide sevgi, şefkat ve güven duygusunu aradığını anne’de bulunan özelliklerle bir
aile kurma özlemini anlatır:
26.VIII.1940
Servetime:
111-Yavuz Bülent Bakiler, a.g.e., s. 93.