CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

aşında gelir. Toplumcu gerçekçiler diyerek de anabileceğimiz bu şairler, ele
aldıkları sorunları daha çok sosyalist dünya görüşünden hareketle işlemişler, sanatı
bu görüşü yayma doğrultusunda kullanmışlardır. Nâzım Hikmet’in şiirsel
özelliklerinden de yararlanarak toplumsal içerikli şiir oluşturmaya yönelirlerken
konuşma diliyle yazmışlar, çoğu zaman eserlerinde kişileri bölgesel ağızla
konuşturmuşlar, güçlü betimlemeler yapmışlardır.
1.1.3. 1960 Sonrası
1.1.3.1. İkinci Yeni
1950’li yıllarda şiirimiz, ilginç özellikler taşır. Garip şiiri, kendi kendini
yineleyen kalıplaşmış şiir durumuna düşmüştür. Bu şiirin öncüleri ve çığırlaştırıcıları
bile şiirde yeni arayışların içindedir. Kendi şiirlerini genişletmeye çalışırlar. Bununla
birlikte Garip şiirinin belirleyici özellikleri de yaşarlığını korumaktadır. Öte yandan
bu yıllarda siyasi ortam da değişmiştir. Buna bağlı olarak ekonomik ortam da. Bütün
bunlar şiiri etkilemiştir. Nitekim 1950’li yıllarda şiirde yeni bir arayış içine girilir.
İşte şiirimizde İkinci Yeni hareketi böyle başlamıştır.
İkinci Yeni şirinin başlıca özelliklerinin başında imgeye yeniden ve sonuna
kadar kapıları açmak gelir. Edebî sanatlar özgürlük tanımak, “basitlik, alelâdelik ve
sadelik”ten ayrılmak amacını güderler. Bu akımın şairleri konuşma diline sırt
çevirmişler, halk kültüründen uzaklaşmış folklordan kopmuşlardır. Garip Akımı’na
tepki olarak nükte, şaşırtma ve tekerlemeden kaçmışlardır. Şiiri akıl ve anlamdan
uzaklaştırarak duyguya ve çağrışımlara yaslanmışlardır. Şiirden konuyu, hikâyeyi,
olayı atmaya çalışmışlar daha çok aydın kesime seslenmişlerdir.
30