CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Hilmi diyor ki yeminler
Bana çeşmeleri hatırlatır
Tabut kalın ciltli bir kitaptır
Senin de çocukluğun bir ceviz tabut muydu?
Usulca bırakılan denize?
Çocukluğun denize usulca bırakıldığı bir ceviz tabuta benzetildiği bu ilk
bölümde “tabut”imgesi ile ölümün soğukluğunu algılarız. Ayrıca bu tabut, “kalın
ciltli bir kitaptır”. Eski, içinde çok şeylerin yazdığı, belki biraz da zor okunan; ancak
okunduğunda çok dersler çıkarılan.
Şair bu imgeleri verirken soru yoluyla da okuyucunun kendine bakmasını,
durumu usa vurmasını sağlar:
“Senin de çocukluğun bir ceviz tabut muydu?
Usulca bırakılan denize?”
Şiirin alt anlamına yine hüzün hâkimdir, bir de artık yapacak bir şey
kalmayış. Zaman –çocukluk günleri- usulca bırakıldığı gibi denize bir tabutun akıp
gitmiştir. Şair bu resmi izler ve izletir okuyucuya. Bu izlence ikinci bölümde
çocukluk günlerinin anımsanmasıyla devam eder
Hilmi diyor ki ben
Ucuz hüzünler kiralardım
142