CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Şair, neredeyse tüm hayatı boyunca içinde taşıdığı anne özlemini
yazdıklarında dile getirmiştir. Evlenmek istediği insanı annesi ile tanıştırmak, bu
konudaki duygularını da paylaşmak istediği yegâne insandır annesi. Bir türlü mutlu
olamamış annesini mutlu etmek isteyen şair, “bu kocadan bahtiyar olmamış,
çocuktan bahtiyar olmamış kadın” diye nitelendirdiği annesine kendi mutluluğundan
pay vermeyi arzular.
12.VII.1940-Adana
Anamın, seni gelin olmuş görmek hakkıydı…
292
Oğlunu seninle, seni oğluyla gece aynı kapının arkasında kaybolurken
görmek hakkıydı. Bu kocadan bahtiyar olmamış, çocuktan bahtiyar
olmamış kadın, bari uzaktaki, yer yüzündeki oğlunun talihini ruhuyla
görsün bahtiyar olsun. Ben o günü sabırsızlıkla bekliyorum. 112
“Bu kocadan bahtiyar olmamış, çocuktan bahtiyar olmamış kadın” şairin
“Söylemek” adlı şiirinde de dile gelir. Asya’nın bir önsöz taşıyan Söylemek adlı
şiirinde annesi ile ilgili hatıralarının çağrışımları yer alır. Böylece anne ile eş- sevgili
arasındaki bağ güçlenir:
Bir gün sesimde mutsuz anam –toprağın sesi,
Mâzinin ıztırabını ben hâlâ söylerim
112- Yavuz Bülent Bakiler, a.g.e., s.54.
(Söylemek, Şiirler, s:XXXII)