A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 6. (Budapest 1908)
A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 6. (Budapest 1908)
A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 6. (Budapest 1908)
Erfolgreiche ePaper selbst erstellen
Machen Sie aus Ihren PDF Publikationen ein blätterbares Flipbook mit unserer einzigartigen Google optimierten e-Paper Software.
12-2<br />
WILHELM<br />
GUGLER<br />
weitaus überwiegenden Mehrzahl der Gallica-Formen zukommt. Bezüglich<br />
der Köpfchengröße und der Deutlichkeit der Hüllschuppennerven steht<br />
sie allerdings zwischen beiden in der Mitte.<br />
Meiner Uberzeugung nach liegen 3 Arten oder besser Formenkreise<br />
vor: C. maculosa, C. Icucophaea und C. Gallica. Mit letzterer<br />
ist untrennbar durch eine Reihe von Ubergängen, die zumeist als C. Hanryi<br />
JORD. bezeichnet wurden, die C. coerulescens WILLD. verbunden. DA<br />
jedoch diese, sowie noch einige spanische ihr nahe stehende Pflanzenformen<br />
sich vom (ía//íra-Typus ziemlich weit durch den auffällig starken,<br />
wenn auch oft ziemlich kurzen Enddorn der Anhängsel 1 entfernen,<br />
glaube ich, diese alle unter der C. coerulescens als Unterart zusammenfassen<br />
zu dürfen.<br />
Die Diagnose der Centaurea Gallica lautet :<br />
Biennis, rarius perennis. Rhizoma fusiforme, plus minus lignosum,<br />
mono- vel pleiocephalum. Gaulis usque ad SO cm. altus-erectus, ramosissimus,<br />
saepe iam infra medium in ramos divisus. Rami graciles, rarius<br />
abbreviate fere semper iterum ramosi, paniculam expansam, plus minus<br />
elongatam aut rarius corymbiformem formantes. Gaules et ïami angulosi,<br />
scabri. plus minus floccosi. Folia radicalia rosulata, petiolata, aequaliter<br />
ut inferiora et media sessilia bipinnatipartita lacinulis linearibus usque<br />
lanceolatis. Folia superiora et ramealia minus divisa, summa saepe indivisa,<br />
lingulata. Folia omnia plus minus floccosa usque cano-tomentosa,<br />
setulis minimis asperula, valde punctata. Capitula in apice ramorum<br />
atque ramulorum singularia vel approximata, rarius glomerata. parva<br />
(ca 8—10 : 5—7 mm.), ovata vel ovato-cylindrica, basi rotundata vel<br />
angustata. Involucri squamae imbricatse. virides vel violaceae, nervis evanescentibus,<br />
seriei intimae elongatae, apice appendiciformi pectinatim<br />
lacerae ; ceterarum serierum appendicem flavidam usque nigram, plus<br />
minus decurrentem, parvam ovato- usque lanceolato-triangularem gerentes.<br />
Fimbriae appendicis numero variae, cartilagineae, indivisam<br />
appendicis aream aequantes vel superantes, fimbria terminali plus<br />
minus rigida. saepe spinescenti, elongata. Flores purpuréi, raro albi,<br />
marginales radiantes. Achenia matúra 2'5—3 mm. longa, nigricantia,<br />
nitida, glabra, umbilico non barbato. Pappus tertiam achaenii partem<br />
vel fere totum achaenium aequans. Floret VII. usque IX., rarius V. et VI.<br />
C. Gallica unterscheidet sich von C. maculosa und C. leucophaea<br />
namentlich durch kleinere, mehr gestreckte Köpfchen, die nur undeutlich<br />
oder kaum erkennbar nervigen Hüllschuppen und den vielköpfigen,<br />
1<br />
Man vergleiche auch die meiner Auffassung entsprechende Gruppeneinteilung<br />
der hierher gehörigen Formen bei WILLK. et LANGE Prodr. fl. Hisp.