Weelde Toen en Nu - Heemkundekring Nicolaus Poppelius

toeloop van volk een plechtig Te Deum in de kerk aangeheven den Heer bedankende dat Hij onze
parochie, alles goed ingezien, toch op bevoorrechte wijze heeft behoed.
Weelde 3 maart 1918
Laus Deo.
Gesneuvelden 1914-1918
P.J.M.Meuris
W.C.Mertens
J.A.Nuyts
K.E.Poppeliers
A.Van De Laer
J.A.Van Hees
L.Van Loon
J.J.Vaes
J.C.Vaes
J.C.Verhoeven
J.C.V.M.Wijgerde
2. Wereldoorlog II
In het boek "Wel en Wee in Weelde" dat in 1978 door de Heemkundekring werd uitgegeven schreef
Josepha Van der Voort, een trouw lid van de kring die ons in 1981 ontviel, een bijdrage over de
tweede wereldoorlog. De overname van dat artikel in dit boek weze een dankbare herinnering aan
haar, die zoveel voor de kring presteerde.
10 mei 1940
De Franse soldaten reden het dorp binnen. Meteen gaf men alle inwoners die langsheen de Grote
Baan (Weelde-Straat), de Dijk (Koning Albertstraat) en in het Singeltje woonden, de raad hun huizen
te verlaten en naar de afgelegen gehuchten te trekken. Voor het eerst cirkelden vliegtuigen boven het
dorp. Midden in het Singeltje, vlakbij het kapelletje, sloeg een bom een grote krater. Algehele
consternatie en schrik!
13 mei 1940
De families Huysmans en Brosens uit het Moleneinde waren in een stalletje in een wei gevlucht. Even
liet een kind van Brosens zich buiten zien. Vliegtuigen begonnen te schieten en het kind werd gedood.
Een kind van de familie Huysmans werd gewond. Ook dat overleefde later zijn verwondingen niet,
ondanks het feit, dat een Duitse arts het verzorgde. Aan de Weimeer (langs de weg naar Weelde-
Statie) werden drie Franse soldaten gedood. Door hun plichtsgevoel gedreven, begroeven de
oudstrijders van 1914-18 hen te Weelde (St.-Michiel). Twee van hen zijn later ontgraven en
overgeplaatst naar een militair kerkhof. De derde, Vladimir Medvedeff, bleef te Weelde begraven,
omdat diens moeder het zo wilde. Deze vrouw trad later in een Frans klooster en werd Mère
Elisabeth. Zij was een Wit-russin. Vaak heeft deze vrome dame later het graf bezocht, en er een
bloementuil op neergelegd. Deze dame werd als kloosterzuster tolk in de Sacré-coeur te Parijs, maar
ze werd het slachtoffer van een auto-ongeluk en stierf.
13-14 mei 1940
De burgerbevolking keerde terug naar haar woonsten, want de Duitsers waren al in 't dorp. Dan begon
het opeisen van schuren, stallen en ook wel woningen. Daarin "kwartierden" de Duitsers in. Zelfs de
scholen werden militaire gebouwen, zodat de kinderen moesten uitwijken naar woningen en stallen
om les te krijgen. Die vorm van belegering duurde negen maanden.
Begin 1941