Weelde Toen en Nu - Heemkundekring Nicolaus Poppelius

- de eerste paal bleef zoals hij door Hertog Jan III werd aangeduid;
- de tweede paal kwam op Tuldel naast de weg;
- de derde paal stond in de archieven van Mierde opgetekend en heette daar de Katreyt;
- vandaar ging het recht naar de schatputte, zoals hij te Mierde in het archief stond opgetekend. Hij
werd uitgediept op de plaats waar allen hem herkenden op 8 september 1633;
- tenslotte paalde men op het Mierdermeer, waar nog de 10 hopen zichtbaar waren. Deze hopen
werden opnieuw opgeworpen. Tevens werden de twee palen vernieuwd. Op 24 juli 1820 kwam
eindelijk de landmeter van het kadaster van Arendonk naar Weelde om de schepenen het procesverbaal
der afbakening te laten bezegelen. Deze afbakening werd erkend in juli 1819. De officiële
goedkeuring van de grenzen kwam in 1830. Deze officiële akt werd in vier exemplaren opgemaakt,
doch het jaartal konden wij enkel vinden op het zegel.
Oorlogsperikelen in 1830-1831
In september 1830 had België zich van Holland afgescheurd om voortaan een onafhankelijk Koninkrijk
uit te maken. Weelde hoorde toen bij de provincie Antwerpen, arrondissementeel, rechterlijk en
bestuurlijk bij Turnhout en bij het kanton Arendonk. Alhoewel bevrijd van de Fransen in 1815, stond de
Nederlandse "Bezetter" niet in hoog aanzien. In 1820 onttrok Willem Schoofs zich aan de militaire
dienst. Een collecte in Weelde gehouden in 1829 "ter aanmoediging en ondersteuning van de
gewapenden dienst in de Nederlanden" had geen opbrengst. Om allerlei redenen scheurde België
zich dus in september 1830 van Nederland af. Het Nationaal Congres nam het voorlopig bestuur in
handen. Enige notabelen van de stad en het arrondissement Turnhout werden naar het Congres
afgevaardigd. In 1831 werd prins Leopold van Saksen-Coburg in Duitsland tot koning der Belgen
uitgeroepen, onder de naam Leopold I. Na 1830 kwamen 36 Nederlanders zich te Weelde vestigen
om zich te onttrekken aan de militaire dienst. Leopold I was nauwelijks 12 dagen ingehuldigd of de
misnoegde Hollanders staken het hoofd op en grepen naar de wapens. Men wilde ons pasgeboren
vaderland gewapenderhand heroveren. Op 4 augustus 1831 riep Leopold I zijn soldaten op, maar
reeds twee dagen daarvoor waagden de Hollanders een inval in België. Aldus dacht men de Belgen te
verrassen en weldra onder de knie te krijgen, vermits het samengeraapte Belgisch leger nog niet
slagvaardig was. Het Hollands leger, zo luidt de overlevering, viel binnen langs de weg die van Alphen
naar de grens loopt en die ter hoogte van de Lei de grens volgt naar Weelde-Dorp toe.
Een landbouwer die in het veld op de Schrieken werkzaam was zag het leger afkomen en reed te
paard in dolle vaart naar Weelde. Met de roep "De Hollanders, de Hollanders!" werd de bevolking
wakker geschud. Het nieuws belandde te Ravels, waar de boeren de eerste posten van het Belgisch
leger verwittigden, een 150-tal schutters onder leiding van generaal Niellon. Het Hollands leger is
verder langs de grens voortgetrokken tot op de Kievit waar het naar het Hoogeinde afzakte, om langs
het Kanonnenstraatje naar het Ravels-Kamp op te rukken. Het Kanonnenstraatje zou daar de
oorsprong van zijn naam aan te danken hebben. In het Ravels-Kamp werden tijdens het Hollands
bewind wapenoefeningen gehouden. Enkele jaren geleden stonden er nog acht stenen waterputten
die daaraan herinnerden. De Paardsdrank en de Drank te Weelde herinneren nog aan die tijd.
Ondertussen waren de mannen van Niellon op verkenning uitgetrokken naar Ravels, en konden er
vuren op de eerste posten van het Hollands leger. Deze laatsten trokken zich terug, waardoor Niellon
de gelegenheid kreeg 850 jagers te voet te verzamelen. Doch Willem van Oranje, die dicht bij de
grens opgesteld lag, voegde zich bij de Hertog van Saksen-Weimar. Zo werd het leger sterker, zodat
amper 1000 Belgen tegenover duizenden Nederlanders stonden. Gedurende twee uur werd er hard
gevochten te Ravels, tot Generaal Niellon moest begeven en zich terugtrekken naar de
Scheldetroepen.
Ongetwijfeld hebben vele Weeldenaren meegevochten met het Belgische leger. Jammer genoeg
kennen we enkel twee soldaten met naam: het waren Henricus Van Dun, geboren te Weelde op 24
december 1811 die op 30 november 1831 in het militair hospitaal van Mechelen overleed en Andreas
Maes, zoon van Cornelis Maes en Bellona Faes, soldaat bij het 9e regiment, 2e bataillon, 2e
compagnie, die op 17 december 1831 te Duffel in het hospitaal overleed. Daar de oorlogstoestand tot
1839 voortduurde had het dorp in de eerste jaren van Belgiës onafhankelijkheid nog heel wat te lijden