Weelde Toen en Nu - Heemkundekring Nicolaus Poppelius

Emmaus
Het grensgebied Weelde-Poppel, omgeving "De Schrieken" was in het midden van de vorige eeuw
een woeste, onontgonnen heidevlakte met hier en daar een ven of moeras. Na de ontginning en
bebossing van deze streek die in 1889 in handen kwam van Aimé Misonne, ontstond hier een prachtig
bosrijk landgoed dat nog steeds eenieders bewondering verdient. Honderd meter voor de grens met
Poppel bemerkt men aan zijn linkerzijde in de achtergrond een enorm grijs gebouw, omgeven door
schilderachtige vijvers. Velen zullen zich afvragen wanneer en waarom dit alles werd aangelegd. Het
landgoed Emmaus werd gesticht door Juffrouw Cecile Misonne, een dochter van Aimé Misonne in de
jaren 1936-1939. Zij had deze gronden in bezit gekregen van haar vader en het huis Emmaus was
bedoeld als ontmoetingspunt van allerlei werken voor de Vrouwelijke jeugd der Katholieke Actie van
ons land. Immers, na de expositie te Brussel in 1935 constateerde men overal een opkomst van
allerlei jeugdwerken, het was als het ware de triomfantelijke tijd van de kerk. Omdat Juffrouw Cecile
Misonne Franssprekend was, werden vooral mensen uit Brussel en Wallonië aangetrokken. Dit bleef
zo voortduren tot ongeveer 10 jaar geleden. Emmaus werd dus tussen 1936-1939 gebouwd en omdat
Kardinaal Van Roey een persoonlijke vriend van de familie Misonne was, kwam hij in 1936 naar
Weelde en was hij aanwezig bij de eerste steenlegging. In 1939 kwam hij het gebouw persoonlijk
inwijden. Tijdens deze wijdingsplechtigheid waren heel wat prominenten bij elkaar gekomen. We
citeren enkele fragmenten uit de redevoering die werd gehouden door Pastoor Misonne:
"België is altijd een der landen geweest, waar de stem van onzen Heiligen Vader den Paus het meest
weerklank heeft gevonden; en als er één land is, waar de gehechtheid aan den Heiligen Stoel diep
ingeankerd is gebleven in de bevolking, dan is het wel het onze. Om maar een enkel voorbeeld
daarvan aan te halen, kunnen we zonder aarzelen wijzen op het feit dat de Katholieke Actie, door de
Pausen ingesteld, in België zijn schoonste verwezenlijkingen beleeft. Dit rusthuis, ontworpen en
opgevat met de hooge goedkeuring en de aanmoediging van Uwe Eminentie, is dan tot stand
gekomen en heeft zijn voltooiing bereikt in volledige aanpassing met de eischen van onzen tijd. En het
mocht zoo even, met den zegen van Uwe Eminentie, den waarborg ontvangen van Gods eigen zegen.
Zijn bestuur heeft gewild dat het op de eerste plaats een rusthuis en een huis voor
gezondheidsverzorging zijn zou. En alles werd ook daarop ingericht. Maar toch is het niet enkel
bestemd om aan de lichamen sterkte en gezondheid weer te geven; ook de zielen zullen er speciaal
verzorgd worden: die zullen er kracht, sterkte, vreugde en geestdrift weervinden, den waren geest van
de Katholieke Actie. Daarenboven wordt hier aan de jeugd een vakantiecentrum, een retraitehuis, een
studiehuis, een gebedshuis aangeboden. Me dunkt dat de Katholieke Actie, met zulk een inrichting
begiftigd, zijn ondernemingskrachten merkelijk moet zien aangroeien en onbevreesd nieuwe
initiatieven zal aandurven. Emmaus - zoo heet deze nieuwe instelling- is ons immers uit het Evangelie
bekend als het gasthof, waar de Meester ontvangen wordt die den gloed van het apostolische vuur
moet vernieuwen in de hem toegewijde harten.
Eminentie, van heden af staat Emmaus open voor al de jonge meisjes uit Vlaanderen en Wallonië,
zonder onderscheid van taal noch maatschappelijken stand: de gastvrijheid is er op zuiver kristelijken
en katholieken geest geschoeid. Gelegen in de Kempen, wil het voor de Vlaamsche Jeugd een echt
tehuis zijn, waar deze, naar eigen aard, een eigen Vlaamsch familieleven zal vinden. Gelegen in
België, zal het voor heel de Belgische vrouwelijke Jeugd zijn deuren wijd openzetten. Arbeidende
Jeugd, boerinnenjeugd, burgers- en middenstandsjeugd, studeerende jeugd, heel de katholieke
vrouwelijke jeugd van ons land zal men er zien verbroederen. Emmaus is uitsluitend een jeugdhuis.
Onder stoffelijk en physisch oogpunt vindt de jeugd er alle moderne gerieflijkheid; onder godsdienstig
en zedelijk oogpunt: den steun van de zalige en verkwikkende eenzaamheid; het natuurschoon, het
gebed, de gezonde ontspanning, de H.Mis met het Breken van het Brood en de aanweizgheid van
den Goddelijken Meester en Gastheer."
Zoals uit de redevoeringen blijkt, was Emmaus onmisbaar geworden voor de Katholieke Actie, en
inderdaad functioneerde het huis van meetaf bijzonder goed. Onmiddellijk na de stichting van het huis
kwam Emmaus in handen van de Ancillae Ecclesiae, onder leiding van de algemene overste Juffrouw
Van Der Vorst. Lange tijd bleef het gebouw functioneren als een rustoord voor vrouwelijke jeugd. Later
evolueerde het tot een bezinnings- en hersteloord voor dames en nog later kwamen vooral
vakantiegangers er naartoe om van de rust en kalmte van de mooie omgeving te genieten. Nu is het
ten dele een verblijf voor ouderen en een huis waar gelegenheid is om retraites te houden. Voor deze
retraites worden voornamelijk groepen uit het bisdom Antwerpen aangetrokken. Tijdens de tweede
wereldoorlog waren in Emmaus Duitse soldaten ingekwartierd, maar er werden tevens kinderen van