Weelde Toen en Nu - Heemkundekring Nicolaus Poppelius

volledige geschiedenis van de Boerengilde Weelde samen te stellen. Wie voelt zich daartoe
geroepen?
2. Boerinnengilde en onderafdelingen
Nadat in 1894 de Boerengilde van Weelde was gesticht en nadat talrijke onderafdelingen waren
opgericht, werd de noodzaak aangevoeld om ook de vrouwen van de landbouwers te verenigen.
Daarom werd te Weelde in 1911 de Boerinnengilde "Mariakrans" opgericht, voornamelijk door toedoen
van de grote bezieler van het verenigingsleven te Weelde, pastoor Sylvain Jacobs. De Boerinnengilde
werd gesticht op 25 januari 1911 en ze was één der eerste van de streek. Dadelijk werd een
reglement opgesteld (zie bijlage 1). Niet lang na de stichting telde de gilde reeds 66 leden en 4
ereleden. Vanaf het begin werden tijdens de algemene vergaderingen interessante lezingen
gehouden over de meest uiteenlopende onderwerpen. In 1911 hield onderpastoor Tubbax een lezing
over maatschappelijk werk en sprak Dokter Amandus Van Baelen over de verzorging van kleine
kinderen. Begin maart 1912 werd het bestuur gekozen. Dit zag er uit als volgt: voorzitster: Vrouw
Emile De Boungne; schrijfster: Vrouw Amandus Van Baelen; bestuursleden: Vrouw Karel Vloemans,
Josephina Kolen, Vrouw Jan Vloemans, Vrouw Antoon Abbeel, Vrouw August Dries en Katharina
Kolen. Proost van de vereniging was pastoor Jacobs. Om te weten te komen hoe een werkjaar was
samengesteld geven we hier de werking van de gilde in 1913:
- Vergadering 13/1/1913: Er werd besloten dat in iedere vergadering een verslag zou worden
opgemaakt van elke bijeenkomst der boerinnengilde, dat dan in de eerstkomende vergadering zou
worden afgelezen.
- Vergadering 24/4/1913: Lezing door de proost over de lieftalligheid van de vrouw in het huisgezin.
Tevens sprak hij over het bidden voor de arbeid en de reinheid van de kleine kinderen. "Verders
richtte hij het woord aan de moeders en moedigde ze aan de kinderkens 's morgens naar de mis te
zenden en alzoo die lieve kleinen van jongs af tot godsvrucht op te wekken". Vervolgens sprak
onderpastoor Tubbax over het bestrijden van het drankmisbruik en over het bouwen van een
landbouwerswoning met stal.
- Teerfeest 5/6/1913: Het programma van het teerfeest was samengesteld als volgt: 's morgens
bijwonen van de H.Mis, daarna ontbijt in het gildelokaal waarna iedereen weer naar huis terugkeerde.
Om drie uur was er een eetmaal in het gildelokaal met een lezing door proost Jacobs over de plichten
van de moeders t.o.v. hun kinderen. Hierna werd er een lekker glaasje gesuikerd bier gedronken en
werd er geluisterd naar de lezing van de onderpastoor: "Wat moeten de boeren doen om vooruit te
komen?" De namiddag werd dan besloten met kaartspel, babbelen en liedjes zingen.
- Vergadering 21/8/1913: Proost Jacobs sprak over het doel van de boerinnengilde en E.H.Segers,
onderpastoor te Antwerpen, sprak over de gevaren waaraan onze buitenmeisjes in de stad zijn
blootgesteld. E.H.Kolen, leraar aan het Klein Seminarie te Hoogstraten sprak over het lezen en het nut
ervan.
- Vergadering 24/9/1913: Een afgevaardigde van het hoofdbestuur van Leuven inspecteerde de
werkzaamheden van de gilde en gaf enige richtlijnen. Op 23/11/1913 kreeg de gilde 9 boeken van het
hoofdbestuur om in de boekerij te plaatsen.
- Vergadering 10/12/1913: Uitdelen van het propagandaschrift "Raadgevingen aan de moeders over
kinderopvoeding door den E.H.Simon". "Proost Jacobs gaf les over de grondstoffen eener doelmatige
bemesting en over de eerste begrippen eener goede veevoeding. Hoe dikwijls wordt er aan onze
hedendaagsche boerinnekens niet gezegd dat zij het landbouwwerk nog onkundig zijn?"
Bij het overlopen van een werkjaar, zien we, dat lezingen wel de grootste brok vormden van het
jaarprogramma. Dit zou zo blijven voortduren. Gedurende de eerste wereldoorlog (1914-1918) werd
het gildeleven geschorst en in het gildeboek lezen we: "In de jaren 1916 en 1917 zijn de
vergaderingen der gilde opgeschorst geweest omdat de duitsche bezetting alle vereenigingen
verboden had. Door den versperringsdraad van het binnenland afgesloten waren wij van alle
betrekkingen met den belgischen Boerinnenbond van Leuven beroofd". Gelukkig kwam er een einde