Descarga en formato PDF (3,8 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Lexicoloxía, lexicografía e onomástica
1. divulgación/opinión | 2. ámb. galego | 3. diacrónico | 4. pmc
Carta que o autor dirixe a Juan Domínguez Fontela, en que rexeita a evolución de TURONIUM > Toroña,
proposta polo destinatario, e no seu lugar defende a evolución Tourón. A ditongación en /ou/ “constituye
una de las características de la lengua galaico-portuguesa” e a mesma forma latina deu o fr. Tours. Así
mesmo, a terminación -ón é moi frecuente en topónimos que no latín presentaban a terminación -IUM.
244-2. Marqués Valea, Julia: A toponimia de Trabada (Lugo), Tese de Doutoramento, Universidade
de Santiago, Departamento de Filoloxía Galega, 2003, 1055 p., mapas. | [Public.
rev.]: A toponimia de Trabada, Santiago de Compostela, Xunta de Galicia, Consellería de Educación
e Ordenación Universitaria, 2004, 1222 p., mapas, + caderno de fe de erros (= Serie
teses doctorais).
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. diacrónico | 4. mec | 5. inf. diatópica (galego oriental)
Amplo estudo etimolóxico dos topónimos do concello de Trabada (LU), con aportación de testemuños
da documentación escrita. Preséntanse clasificados nos seguintes tipos: 1) Hidrotopónimos (p. 30-142 do
texto orixinal), que representan restos da hidronimia prerromana ou que fan referencia a augas correntes,
mananciais, construcións relacionadas coa auga, etc.; 2) Orotopónimos (p. 143-314), coa distinción
dos referidos á constitución do terreo, ás rochas, ás costas, ás crebas, ás covas, etc.; 3) Fitotopónimos (p.
315-446), clasificados en subgrupos pola referencia a árbores froiteiras, cultivos agrícolas, téxtil, aceite,
viño, etc.; 4) Zootopónimos (p. 449-479): animais domésticos, salvaxes, aves, peixes, etc.; 5) Topónimos
referentes a aspectos sociais (p. 480-553): monumentos, lendas, núcleos de poboación e vivenda humana,
espazos da casa e da aldea, réxime de propiedade, etc.; 6) Topónimos relacionados coa actividade
económica (p. 554-730): terreos de labradío, pasteiros, terreos incultos, forma, terreos pechados, calidade
e condición dos terreos, etc.; 7) Nomes de posuidores históricos ou actuais (p. 730-811); 8) Topónimos
referidos a vías de comunicación (p. 812-849); 9) Topónimos relacionados coa vida relixiosa (p. 850-872);
10) Topónimos de posesión relativa (p. 873-901); 11) Nomes propios de interpretación e clasificación
dubidosa (p. 902-924); 12) Nomes propios escuros (p. 925-927); 13) Adxectivos (p. 928-944). Nos últimos
capítulos analízanse as formas toponímicas desde o punto de vista fonético, morfolóxico e semántico
e tamén a presenza de formas castelanizadas, así como as variantes dialectais, principalmente as que
afectan á terminación -iño / -ín, ao plural das formas rematadas en -al (-ales / -aes / -ais) e ao plural das
formas rematadas en -ón (-ois / -ós). Nas p. 1049-1055 inclúese un índice coas formas analizadas. Entre
os topónimos estudados encontramos Bandazo, Ben, Acevreiro, Budual, Sarela, Rochil, Salce, Conexeira,
Cotán, Estibada, Faladoira, Gouño, Lumiosa, Pedrazo, Paxarín, Recho, Vidal, Zoqueiro.
245. Martínez Salazar, Andrés: “La fauna en la toponimia gallega”, BCPMHAOr, IV/87,
1912:225-231; IV/88, 1913:249-253. | [Reed. aum.]: en Andrés Martínez Salazar, Algunos temas
gallegos, I, A Coruña, Real Academia Galega, 1948:439-454. | [Ed. facs. dix. da 1ª ed.]:
[Ourense], Grupo Marcelo Macías de colaboradores do Museo e Arquivo Provincial de
Ourense / Xunta de Galicia, Consellería de Cultura, Promoción Social e Turismo, Dirección
Xeral de Promoción Cultural, [2004], 1 DVD-ROM (= Patrimonio bibliográfico de Galicia.
Serie facsimilar; 1).
1. divulgación/opinión | 2. ámb. galego | 3. diacrónico | 4. c
Contén unha listaxe de 329 topónimos organizada alfabeticamente a partir do nomenclátor oficial, coa
etimoloxía e o significado (“Vocabulario”, p. 228-231 e 249-255 da 1ª ed., p. 444-452 da reed.). A reed.
136 Bibliografía analítica da lingua galega (2004)