Descarga en formato PDF (3,8 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Fonética e fonoloxía
26 Fonoestilística
93. Montero Santalha, José Martinho: “Sobre o catálogo das rimas trovadorescas”, Agália,
67-68 [= Especial Comemorativo: 20 [b] aniversário], 2001:225-237. | [Ed. en liña n.v.]: Portal
Galego da Língua, 10-V-2004, , [Formato: PDF comprimido],
[Consulta: 20/01/2005].
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. sincrónico | 4. m | 5. lingua escrita: lingua literaria
Breve resumo da tese de doutoramento do autor (As rimas da poesia trovadoresca galego-portuguesa:
catálogo e análise [2000, vid. BILEGA 10192]), na que se ofrece o repertorio e análise sistemática das rimas
das aproximadamente 2.100 cantigas (420 relixiosas e 1.680 profanas) dos trobadores do período
clásico da tradición poética galego-portuguesa (1200-1350).
Vid. tamén a entrada 583.
27 Sistemas de transcrición fonética/fonolóxica
94. Losada Soto, Rut María: “Unha adaptación do SAMPA para a lingua galega”, en Rosario
Álvarez Blanco, Francisco Fernández Rei e Antón Santamarina (eds.), A Lingua Galega:
historia e actualidade: Actas do I Congreso Internacional (Santiago de Compostela, 16-20 de
setembro de 1996), II, Santiago de Compostela, Consello da Cultura Galega / Instituto da
Lingua Galega, [2004]:615-625. | [Ed. facs. en liña n.v.]: Santiago de Compostela, Consello
da Cultura Galega, [2005], , [Formato: PDF], [Consulta: 13/01/2005].
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. sincrónico | 4. c | 5. lingua oral
Descrición do SAMPA (Speech Assesment Methods Phonetic Alphabet) e presentación dunha
adaptación do mesmo para o galego. O SAMPA é un sistema de transcrición fonética desenvolvido
a partir de 1987 por un grupo internacional de fonetistas co obxectivo de “[a]plicar métodos de
representación fonética/fonolóxica que sexa compatible cos ordenadores, apropiados lingüisticamente
e aceptables para os propósitos dos traballos de transcrición fonética de cada lingua en concreto,
e en comparación coas demais” (p. 616). O SAMPA constitúe un sistema de transcrición fonolóxica
segmental ou fonética moi ancha (unha proxección do Alfabeto Fonético Internacional), lexible para
as máquinas, que usa tan só os caracteres do código ASCII comprendidos no rango 33-127; posúe
tamén unha versión ampliada (o X-SAMPA), con convencións adoptadas para representar cada un dos
símbolos do Alfabeto Fonético Internacional (incluídos os diacríticos) e que fai posibles transcricións
lexibles por máquinas para todas as linguas; para transcribir os trazos prosódicos é preciso acudir ao
SAMPROSA e esta outra transcrición ha de facerse separadamente, é dicir, en niveis diferentes (pois
hai símbolos que coinciden cos do SAMPA).
Bibliografía analítica da lingua galega (2004) 73