Descarga en formato PDF (3,8 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Lingüística histórica e crítica textual
la, Consello da Cultura Galega, [2006], , [Formato: PDF], [Consulta: 09/06/2006].
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. sincrónico | 4. m | 5. lingua escrita: lingua literaria
Estuda a cantiga de amor B 468 (Inc.: Falar quer’ eu da senhor ben cousida), buscando aspectos puntuais
de tipo textual e de tipo métrico-rítmico. Así, por exemplo, alude á dimensión do texto, diferente no
tocante á medida dos versos na edición de Elza Paxeco e José Pedro Machado [Cancioneiro da Biblioteca
Nacional (antigo Colocci-Brancuti): Fac-símile e transcrição. Leitura, comentários e glossário (1949, vid.
BILEGA 555)] e na de José Joaquím Nunes [Cantigas d’Amor dos trovadores galego-portugueses: Edição
crítica acompanhada de introdução, comentário, variantes, e glossário (1932, vid. BILEGA 2561)]. Tamén
presenta os problemas de medida da secuencia homem falar e as posibles solucións. Así mesmo, describe
o esquema de rimas e a relación de palabras en posición de rima, das que analiza as rematadas
en -is (quis, fiz, paris), só documentadas nas cantigas de Pero da Ponte B 985 / V 572 (Inc.: O muy bon
Rey, que conquis a fronteyra) e B 990 / V 578 (Inc.: O que Valença conquereu), nas que coinciden tamén
coa palabra fis. Por outra banda, a rima -isse ten máis ocorrencias nas cantigas transmitidas por A (11),
mentres -osso só se atopa noutra composición con vosso e posso. Destaca tamén a presenza de rimas
derivadas: partisse / partir ou visse / vir. Segundo a investigadora, o texto B 468 é un perfecto exemplo
de contrafacta con poéticas ultrapirenaicas.
582. Couceiro Pérez, Xosé Luís: “A cantiga do Beato de Valcavado”, en Rosario Álvarez e Antón
Santamarina (eds.), (Dis)cursos da escrita: Estudos de filoloxía galega ofrecidos en memoria
de Fernando R. Tato Plaza, [A Coruña], Fundación Pedro Barrié de la Maza, [2004]:101-110
(= Biblioteca Filolóxica Galega / Instituto da Lingua Galega).
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. sincrónico | 4. m | 5. lingua escrita: lingua literaria
Presenta os datos existentes e os fornecidos por diversos estudosos sobre a responsabilidade autoral
da cantiga galego-portuguesa de loa á Virxe copiada no fol. 3r do Beato de Valcavado. Os seus descubridores
en 1918, S. Rivera Manescau e E. López-Aydillo, xulgaron que fora obra de Fernando III o
Santo, baseándose principalmente nunha nota marxinal e no tipo de grafías. Carlos Alvar e Vicente
Beltrán [Antología de la poesía gallego-portuguesa (Madrid, 1985)] sinálana como un dos textos máis
antigos, pero sen destacar ningún dato que favoreza a atribución a Fernando III. J. M. Ruiz Asencio (“El
códice del Beato de Valcavado”, en Beato de Valcavado: Estudios, Valladolid, Universidad de Valladolid,
1993:35-48) pensa que non hai razóns para lla atribuír a Fernando III e ofrece unha lectura interpretativa
do texto. O autor volve sobre o tema no artigo “La cantiga anónima del beato de Valcavado”
(2003, vid. BILEGA 11742) que, malia aparecer un ano antes, constitúe unha nova versión aumentada
do presente artigo.
583. Fernández Campo, Francisco: “Reflexións para unha lectura de O´y eu sempre, mia sennor,
dizer, de Pai Gomez Chariño (A 248, B 816, V 400)”, en O Cancioneiro da Ajuda, cen anos
despois: Actas do Congreso realizado pola Dirección Xeral de Promoción Cultural en Santiago
de Compostela e na Illa de San Simón os días 25-28 de maio de 2004, Santiago de Compostela,
Xunta de Galicia, Consellería de Cultura, Comunicación Social e Turismo, 2004:513-523 (=
Colección de difusión cultural; 41).
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. sincrónico | 4. m | 5. lingua escrita: lingua literaria
280 Bibliografía analítica da lingua galega (2004)