Descarga en formato PDF (3,8 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Morfoloxía
www.consellodacultura.org/mediateca/pubs.pdf/galego_historia_3.pdf>, [Formato: PDF],
[Consulta: 09/06/2006].
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. sincrónico e diacrónico | 4. m | 5. lingua escrita: lingua literaria
Estudo dos tipos de frase nominal con posesivo que se achan na Crónica Troiana [ed. de Ramón Lorenzo
(1985, vid. BILEGA 4011)]. Desde o punto de vista semántico non se perciben diferenzas entre
os valores que expresa o posesivo na época medieval e na actualidade, sendo posible distinguir varias
categorías semánticas segundo o tipo de substantivo que acompañe o posesivo. Funcionalmente, o
posesivo pode desempeñar a función de determinante (cando é o único elemento anteposto ao substantivo)
ou a de modificador (cando vai precedido de artigo, demostrativo, indefinido, cuantificador ou
cando vai posposto ao substantivo). A seguir, analízanse dous cambios producidos ao longo da historia
do posesivo: 1) o avance do uso do artigo ante posesivo, e 2) a redución de contextos de uso dende a
lingua medieval á actual. As razóns do triunfo do artigo sobre o posesivo “poden estar na súa superior
rendibilidade”, no seu funcionamento “máis simple có do posesivo desde o punto de vista morfolóxico”
(p. 296); así mesmo, o emprego do artigo permite evitar a información redundante que en moitos casos
supuña o posesivo. Como notas finais, sinala a autora a ausencia na lingua medieval da expresión
de meu, tal e como se emprega na actualidade e a ausencia da forma de respecto mi, o cal “pode ser un
argumento a favor da súa condición de préstamo de luxo do castelán no galego” (p. 297).
31246 Relativo, interrogativo e exclamativo
Vid. a entrada 108-2.
3125 Adverbio
105. Machado Filho, Américo Venâncio Lopes: “Ende e hi no período arcaico do português”,
en Sônia Bastos Borba Costa e Américo Venâncio Lopes Machado Filho (orgs.), Do português
arcaico ao português brasileiro, Salvador, EDUFBA, 2004:83-113.
1. investigación | 2. ámb. portugués | 3. sincrónico | 4. m | 5. lingua escrita
Con base en principios da Gramática xenerativa, trata de describir e explicar as funcións que desempeñan
os pronomes anafóricos en(de) e (h)i no período arcaico do portugués. Os datos foron tirados
dun corpus de obras medievais que inclúe as seguintes do período galego-portugués: Flos Sanctorum
[ed. de Américo Venâncio Lopes Machado Filho (2003, vid. BILEGA 12578)], Testamento de Afonso II [ed.
de Avelino de Jesús da Costa (1979, vid. BILEGA 4759)], Foro Real de Afonso X [ed. de José de Azevedo
Ferreira (1987, vid. BILEGA 4673)], Crónica de Santa Maria de Íria [ed. de José António Souto Cabo (2001,
vid. BILEGA 10690)] e Libro de José de Arimateia [ed. de Henry Hare Carter (1967, vid. BILEGA 4780)].
106. Santos, Antónia Vieira: “Breves considerações sobre o uso dos advérbios de lugar nas
Cantigas de Santa Maria (séc. XIII)”, [Ed. en liña n.v.]: Inventário, 3, 2004, , [Formato: HTML], [Consulta: 07/02/2005].
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. sincrónico | 4. m | 5. lingua escrita: lingua literaria
Bibliografía analítica da lingua galega (2004) 79