Descarga en formato PDF (3,8 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Lingüística histórica e crítica textual
informacións facilitadas polos cancioneiros e pola Tavola Colocciana e calquera solución adoptada resulta,
a un tempo, posible e problemática, quedando abertas unhas hipóteses que se fundamentan no
propio proceso de transmisión textual.
593-1. Ribeiro, Lucia Maria Moutinho: “Um texto antigo: Breve descrição das edições da cantiga
de Fernan do Lago“, [Ed. en liña n.v.]: Cadernos do CNLF, VIII/7 [= VIII Congresso Nacional de
Lingüística e Filologia: Em homenagem a Mário Barreto / I Congresso Internacional de Estudos
Filológicos e Lingüísticos], 2004, ,
[Formato: HTML], [Consulta: 12/08/2006].
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. sincrónico | 4. m | 5. lingua escrita: lingua literaria
Ofrece un comentario lingüístico das edicións críticas da única composición conservada do trobador
galego Fernan do Lago [a cantiga de amigo B 1288 / V 893 (Inc.: D’ ir a Santa Maria do Lagu’ ei gram
sabor)], así como unha interpretación literaria que trata de facer accesible o texto ao lector actual. Para
o comentario lingüístico, o autor baséase nas técnicas de crítica textual desenvolvidas por Leodegário
de Azevedo Filho en As cantigas de Pero Meogo (1981, vid. BILEGA 1979).
593-2. Ron Fernández, Xosé Xabier: “O silencio e as marxes do Cancioneiro da Ajuda“, en
O Cancioneiro da Ajuda, cen anos despois: Actas do Congreso realizado pola Dirección Xeral de
Promoción Cultural en Santiago de Compostela e na Illa de San Simón os días 25-28 de maio
de 2004, Santiago de Compostela, Xunta de Galicia, Consellería de Cultura, Comunicación
Social e Turismo, 2004:641-666 (= Colección de difusión cultural; 41).
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. sincrónico | 4. m | 5. lingua escrita: lingua literaria
Pretende dar luz a zonas escuras do Cancioneiro da Ajuda, centrándose no silencio da palabra escrita e
nas marxes. Incide na análise das lagoas, que Carolina Michaëlis cubriu na súa edición crítica do códice
(1904, vid. BILEGA 75) mediante a comparación cos cancioneiros B e V. Confronta este traballo co de
Antonio Resende de Oliveira (1994) sobre a formación da tradición manuscrita. Isto sérvelle para presentar,
sinteticamente, as correspondencias entre A e B/V. En apéndice, ofrece un cadro dos autores e
composicións que, en hipótese, encherían A (p. 662-664).
594. Souto Cabo, José António: “Airas Fernandes Carpancho e Nuno Eanes de Cêrcio”, en
O Cancioneiro da Ajuda, cen anos despois: Actas do Congreso realizado pola Dirección Xeral de
Promoción Cultural en Santiago de Compostela e na Illa de San Simón os días 25-28 de maio
de 2004, Santiago de Compostela, Xunta de Galicia, Consellería de Cultura, Comunicación
Social e Turismo, 2004:473-483 (= Colección de difusión cultural; 41).
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. diacrónico | 4. m | 5. lingua escrita: lingua literaria
Parte da información achegada por documentos notariais dos arquivos das catedrais de Ourense, Santiago
de Compostela e Sevilla, para situar no marco histórico da lírica galego-portuguesa aos trobadores
Airas Carpancho e Nuno Eanes de Cêrcio. En canto ao primeiro, referido nos documentos co
nome de Airas Fernandes, dito Carpancho e ata o de agora considerado un xograr por ese sobrenome
Carpancho (xulgado desviación de Corpancho), o acompañamento do termo miles define a súa inclusión
na nobreza galega. De acordo coa documentación, o período vital deste trobador comprendería
do 1170 ao 1240, con forte relación coa cidade de Santiago. En canto ao segundo, o chamado Nuno
Eanes Cerzeo nos cancioneiros, foi Nuno Eanes de Sercẽo [na actualidade Cercio (Lalín, PO)]. Esta identi-
Bibliografía analítica da lingua galega (2004) 285