Descarga en formato PDF (3,8 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Lingüística histórica e crítica textual
constitui o segundo documento plenamente românico dos produzidos na Galiza e também o segundo
diploma vernáculo de tipo claramente dispositivo do complexo galego-portuguës” (ibid.).
Vid. tamén as entradas 542, 621.
63 Historia externa do galego
537. Aracil, Lluís V. / Cristovão, Angelo (ed.) / Conill, Josep J. (epílogo e bibliografía): Do
latim às línguas nacionais: Introdução à história social das línguas europeias, Santiago de Compostela,
Associação de Amizade Galiza-Portugal, 2004, 215 p. (= Série investigação; 3).
1. investigación | 2. ámb. xeral/panrománico | 3. diacrónico | 4. mec
Transcrición dun seminario desenvolvido en Ourense en decembro de 1988. O autor fai unha reflexión
sobre a historia lingüística de Europa en que lles presta atención ás linguas sen Estado (entre elas, o
galego). Trátase de “pensar a configuração linguística da civilização ocidental [...], com especial atenção
ao turning point resultante da queda a meados do século XVIII do latim europeu e a sua posterior
substitução polas línguas nacionais, que deu passo á actual crise na ordem sociolinguística mundial”
[Adaptación do resumo que aparece na publicación].
538. Costas González, Xosé-Henrique: “Historia e toponimia do val do río Ellas”, en Rosario
Álvarez e Antón Santamarina (eds.), (Dis)cursos da escrita: Estudos de filoloxía galega ofrecidos
en memoria de Fernando R. Tato Plaza, [A Coruña], Fundación Pedro Barrié de la Maza,
[2004]:81-99, 1 mapa (= Biblioteca Filolóxica Galega / Instituto da Lingua Galega).
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. diacrónico | 4. pmec | 5. lingua oral/escrita: inf. diatópica (falas galegas
de Estremadura)
Repasa a historia do val do río Ellas (noroeste de Cáceres) para analizar as súas repercusións desde o
punto de vista lingüístico. A repoboación levada a cabo no séc. XIII con xentes de orixe galega deu lugar
á presenza de topónimos e antropónimos galegos ou do leonés occidental, documentados desde
a Idade Media, tales como Penna de Sequeuros, montem Malladas, montem Tinallas, Trebello, Bovadela,
Cabrelas, Linnares, Bouza, Sexolo, Seyxu, Payo, Santa Olalla ou etnotopónimos como Gallegos de Huebra,
Gallegos, Galegas. No referente á toponimia actual do val sinálase que “o pobo usa os nomes dos lugares
en valego, no galego de alí, mentres que a oficialidade, adapta, transforma, deturpa e acastrapa os
topónimos populares nun pretendido castelán” (p. 91); exemplos de topónimos de orixe galega son,
entre outros, os de Centieiras, Os Ameais, Fonti Cerdeira, Canchal dos Coellos. Finalmente céntrase na
orixe dos nomes das tres entidades de poboación do val (San Martiño de Trebello, Valverde do Fresno,
As Ellas) e o seu recoñecemento como forma oficial, solicitando que se legalicen “sen ambigüidades, as
formas toponímicas autóctonas e auténticas”(p. 95).
539-1. Crespo García, Begoña: “English and Galician in the Middle Ages: A Sociohistorical
Survey”, RAEI, 17, 2004:45-63.
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. diacrónico | 4. ec
A autora trata de ofrecer unha nova perspectiva sociohistórica de análise do inglés e o galego mediante
a comparación da situación sociolingüística das dúas linguas na Idade Media. A análise das
258 Bibliografía analítica da lingua galega (2004)