Descarga en formato PDF (3,8 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Lingüística histórica e crítica textual
531. Castro, Ivo: “A primitiva produção escrita em português”, en Orígenes de las lenguas
romances en el reino de León: siglos IX-XII, II, León, Centro de Estudios e Investigación «San
Isidoro» / Caja España de Inversiones / Archivo Histórico Diocesano, 2004:69-97 (= Fuentes y
estudios de historia leonesa; 104).
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. diacrónico | 4. m | 5. lingua escrita: inf. diafásica (rexistro xurídicoadministrativo)
Relatorio presentado no Congreso Internacional «Orígenes de las lenguas romances en el Reino de León:
Siglos IX-XII», celebrado en León do 15 ao 18 de outubro de 2003. Ofrece un demorado repaso do actual
estado de coñecemento dos primeiros textos non literarios escritos en galego-portugués e das polémicas
desenvolvidas nos últimos anos entre os especialistas verbo da datación, lectura e interpretación
dos mesmos. Inclúe unha análise detallada dos trazos lingüísticos do Testamento de Afonso II (a. 1214)
e da Noticia de torto (a. 1214).
532. Emiliano, António H. A.: “A documentação latino-portuguesa dos séculos IX-X e as origens
da escrita portuguesa medieval: considerações gerais e preliminares”, en Orígenes de las
lenguas romances en el reino de León: siglos IX-XII, II, León, Centro de Estudios e Investigación
«San Isidoro» / Caja España de Inversiones / Archivo Histórico Diocesano, 2004:589-616 (=
Fuentes y estudios de historia leonesa; 104).
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. diacrónico | 4. pm | 5. lingua escrita: inf. diafásica (rexistro xurídicoadministrativo)
Relatorio presentado no Congreso Internacional «Orígenes de las lenguas romances en el Reino de León:
Siglos IX-XII», celebrado en León do 15 ao 18 de outubro de 2003. Os documentos notariais latinoportugueses
testemuñan unha tendencia constante de romanceamento gráfico que abrangue varios
séculos de produción documental. Nesa tendencia pódense intuír, con certa exactitude, aspectos e
estruturas da lingua vernácula subxacente. O estudo dos elementos innovadores (fronte á tradición
latina) presentes nos testemuños máis antigos da tradición latino-portuguesa permite obter conclusións
importantes para a historia da lingua, sempre que o investigador non confunda a variación escripto-lingüística
coa variación oro-lingüística sincrónica nin un sistema de escrita (por máis innovador
que sexa) con calquera tipo de transcrición fonética. En opinión do autor, discutir as orixes das linguas
iberorrománicas no período alto-medieval só ten sentido en termos do estudo do surximento e desenvolvemento
das diversas tradicións escriturais iberorrománicas con características marcadamente
distintas da tradición tardo-latina. Para ilustrar algunhas das perspectivas presentadas neste traballo,
ofrécense nas seccións finais algúns exemplos tirados de diversos textos que, sen pretenderen constituír
unha exploración exhaustiva, son totalmente consistentes co presuposto de que a tradición notarial
latino-portuguesa contiña un sistema grafémico de orixe e de base latina, que foi utilizado e adaptado
ao longo de varios séculos para representar elementos e estruturas propias do portugués antigo
en contextos de comunicación escrita formal (encadrados por unha situación de monolingüismo complexo)
e nunha época en que aínda non se desenvolvera un sistema autónomo de escrita portuguesa.
533. Emiliano, António H. A.: “A edição e interpretação da documentação antiga de Portugal:
Problemas e perspectivas da filologia portuguesa face ao estudo das origens da escrita em
português”, Aemilianense, I, 2004:33-63.
Bibliografía analítica da lingua galega (2004) 255