Descarga en formato PDF (3,8 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Lexicoloxía, lexicografía e onomástica
car a historia dos sobrenomes que reciben os personaxes, sexan estes históricos ou literarios. Segundo
o autor do artigo, a partir da análise dos sobrenomes é posible averiguar as fontes de Cunqueiro e,
ademais, queda patente como a onomástica é “un dos piares sobre o que se constrúe o característico
humor cunqueiriano” (p. 539).
434 Socio-onomástica
292. Hafner, Ute: Namengebung und Namenverhalten im Spanien der 70er Jahre, Tübingen,
Max Niemeyer, 2004, VII + 260 p. (= Patronymica Romanica; 21).
1. investigación | 2. ámb. iberorrománico | 3. sincrónico | 4. c
Examina os nomes de pía elixidos polas familias españolas para os seus fillos na década 1970, tratando
de determinar se o cambio político que experimentou o país tivo algunha influencia nas escollas. Céntrase,
sobre todo, nos nomes compostos con María (entre outros moitos, por exemplo, a combinación
María Cristal recollida en Galicia). Tamén analiza os diminutivos dalgúns nomes e os alcumes. Os datos
utilizados proveñen de case toda España, incluída Galicia [M.L.].
Recs.: Pierre-Henri Billy, NRO, 43-44, 2004:282-284 | Gudrun Pradier, RJb, 55, 2004:401-403.
293. Lema Suárez, Xosé María: “A onomástica dos fidalgos de Berdoias, na Terra de Soneira
(séculos XVII e XVIII)”, en Rosario Álvarez e Antón Santamarina (eds.), (Dis)cursos da escrita:
Estudos de filoloxía galega ofrecidos en memoria de Fernando R. Tato Plaza, [A Coruña],
Fundación Pedro Barrié de la Maza, [2004]:429-448, 3 mapas (= Biblioteca Filolóxica Galega
/ Instituto da Lingua Galega).
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. sincrónico | 4. e
Estudo socio-onomástico da familia dos Lema de Berdoias (concello de Vimianzo, CO) que abrangue
os sécs. XVII-XVIII. Nas conclusións sinálase o feito de que a perpetuación do nome na familia só se
produce a partir de finais do séc. XVII en casos como Alonso, Sancho, Martiño / Martín, María Quiteria,
José e Josefa. Os intentos máis innovadores teñen lugar en 1749-1761 cando se bautizan persoas con
dous, tres ou catro nomes, o cal favorece a introdución de nomes máis novidosos ou especiais como é
o caso de Juan Nepomuceno Bernardo.
294. Lema Suárez, Xosé María: “Nomes de persoa de Berdoias (A Coruña), de 1761 a 1860”,
en Rosario Álvarez Blanco, Francisco Fernández Rei e Antón Santamarina (eds.), A Lingua
Galega: historia e actualidade: Actas do I Congreso Internacional (Santiago de Compostela, 16-
20 de setembro de 1996), III, Santiago de Compostela, Consello da Cultura Galega / Instituto
da Lingua Galega, [2004]:483-522. | [Ed. facs. en liña n.v.]: Santiago de Compostela, Consello
da Cultura Galega, [2006], , [Formato: PDF], [Consulta: 09/06/2006].
1. investigación | 2. ámb. galego | 3. diacrónico | 4. e
Estuda os usos antroponímicos da parroquia de Berdoias (Vimianzo, CO) entre as datas sinaladas no
título, en comparación cos dos séculos precedentes. No que respecta aos nomes de homes, percébese
un descenso na variedade con respecto ao período anterior (65 fronte a 87). O nome máis frecuente
Bibliografía analítica da lingua galega (2004) 153