Untitled - Śląska Biblioteka Cyfrowa

Miêdzy kreacj¹ a rzeczywistoœci¹ w reality show...
105
a stanowi¹cych ewidentny przyk³ad dbania o efekt spektakularnoœci.
S¹ to wszelkie dzia³ania autopromocyjne, wystêpy muzyczne,
¿artobliwe anegdoty, bajkowe lub egzotyczne scenografie studia
nagraniowego czy te¿ monta¿owe eksperymenty realizatorów, tworzone
przy u¿yciu systemu postsynchronów, jak podczas fina³owej
gali Baru Vip. Zaobserwowaæ mo¿na by³o wówczas specyficzny
przyk³ad takiego monta¿owego ¿artu i zabawy wspó³czesn¹ technologi¹.
Zastosowano tu klasyczn¹ manipulacjê obrazem i dŸwiêkiem.
„Filmik” u³o¿ono g³ównie w celu rozbawienia odbiorcy, jednak¿e
pokazuje on równie¿ bardzo dobitnie, jak wielkie mo¿liwoœci
kreacyjne posiadaj¹ realizatorzy reality show. Koncept etiudy
polega³ na wyselekcjonowaniu odpowiednich fragmentów materia³u
filmowego, zarejestrowanego podczas trwania programu, i z³o¿eniu
ich w spójn¹ ca³oœæ, która nabra³a innego znaczenia w nowym
kontekœcie. Pasuj¹ce fragmenty zachowañ uczestników zmontowano
tak, aby wspó³gra³y w warstwie wizualnej z na³o¿on¹ na ni¹
warstw¹ dŸwiêkow¹. Pos³u¿ono siê wiêc specyficznym zabiegiem
monta¿u dŸwiêkowego: g³os lektora mówi¹cego tekst u³o¿ony przez
realizatorów programu zast¹pi³ autentyczne dialogi bohaterów
Baru. W efekcie zastosowania tych metod twórcy widowiska opowiedzieli
ca³kowicie absurdaln¹ historiê zwieñczon¹ zabawnym suspensem.
Kolejn¹ kwesti¹, istotn¹ w dyskusji nad kreacyjnym charakterem
projektów z pogranicza „telewizji realnoœci”, jest niew¹tpliwie
zestawienie reality show z wyznacznikami rzeczywistoœci wirtualnej
postrzeganej – zgodnie z propozycj¹ M. Heima – jako „zdarzenie
lub w³asnoœæ, która jest prawdziwa jako efekt, ale nie jako fakt”
(HEIM, 1993: 109–110, cyt. za: de MUL, 1999: 13). Doœwiadczanie
„wirtualnej rzeczywistoœci” odbywa siê zawsze na podstawie trzech
podstawowych elementów, które konstruuj¹ omawiany proces. S¹
to: immersja, czyli „zanurzenie siê” w prze¿ywanej rzeczywistoœci,
nawigacja, rozumiana jako mo¿liwoœæ poruszania siê po symulowanym
œwiecie, oraz interakcja, pozwalaj¹ca na wchodzenie
w kontakt z bytami nale¿¹cymi do œwiata wirtualnego (SITAR-
SKI, 2002). Wszystkie te wytyczne odnaleŸæ mo¿na w reality show.
Natomiast jeœli dodatkowo charakterystyka uzupe³niona zostanie