Untitled - Śląska Biblioteka Cyfrowa
Untitled - Śląska Biblioteka Cyfrowa
Untitled - Śląska Biblioteka Cyfrowa
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
166 MARIA WAC£AWEK<br />
Ju¿ w inwencji nastêpowa³ podzia³ na kilka czêœci:<br />
– exordium – wstêp;<br />
– narratio – opowiadanie, przedstawienie stanu rzeczy;<br />
– argumentatio – dowodzenie;<br />
– refutatio – obalenie kontrargumentów przeciwnika lub ich<br />
uprzedzenie;<br />
– peroratio – zakoñczenie.<br />
Piotr H. LEWIÑSKI (1999: 62–69, 157–189) wyró¿nia 5 faz komunikatu<br />
reklamowego, które odpowiadaj¹ kolejnym czêœciom mowy<br />
retorycznej:<br />
1. Faza wstêpna. Jej celem jest wzbudzenie motywacji do uczestnictwa<br />
w procesie komunikacyjnym. Faza ta odpowiada exordium,<br />
czyli retorycznemu wstêpowi.<br />
2. Nawi¹zanie dialogu 11 . Faza nawi¹zuje do narratio, czyli prezentacji<br />
tych zdarzeñ, które s¹ przydatne dla perswazji. Tutaj<br />
ujawniaj¹ siê: adresat wraz z jego „zaprojektowanymi” problemami<br />
i potrzebami konsumenckimi oraz nadawca maj¹cy œrodek<br />
niezbêdny do zaspokojenia tych potrzeb.<br />
3. Faza w³aœciwa. Polega na uzasadnianiu prawdziwoœci zdarzeñ<br />
i s³usznoœci decyzji przedstawionych w czêœci narracyjnej. Jest<br />
odpowiednikiem klasycznego argumentatio (dowodzenie).<br />
4. Faza nak³aniania. Chodzi w niej o dowodzenie, a tak¿e zbijanie<br />
ewentualnych zarzutów przeciwnika. Nak³anianie ma<br />
wzbudziæ u odbiorcy chêæ posiadania reklamowanego specyfiku<br />
i uzasadniæ decyzjê przysz³ego kupna. Stanowi kontaminacjê<br />
argumentatio i refutatio.<br />
11 W omawianym kontekœcie u¿ycie przez P.H. LEWIÑSKIEGO (1999) okreœlenia<br />
„nawi¹zanie dialogu” nie jest w pe³ni fortunne, mo¿e wprowadzaæ pewien dysonans,<br />
gdy¿ dialog zazwyczaj rozumie siê jako ‘rozmowê dwóch osób’ (DUBISZ,<br />
red., 2003, T. 3: 609). Autor Retoryki reklamy przywo³any termin okreœla jako<br />
„uzgodnienie p³aszczyzny porozumienia przez prezentacjê uczestników sytuacji”<br />
(LEWIÑSKI, 1999: 69). Bohaterowie reklamowego aktu w tej fazie komunikatu<br />
„nie musz¹” zatem porozumiewaæ siê za pomoc¹ verbum. Nawi¹zanie<br />
dialogu rozumiane jest tutaj jako „wychwycenie”, zwrócenie uwagi na reklamowany<br />
produkt b¹dŸ towar przedstawicieli odpowiedniej grupy, do której komunikat<br />
jest kierowany – nie zawsze ta faza wi¹¿e siê z komunikacj¹ s³own¹.