Untitled - Śląska Biblioteka Cyfrowa

248 IZABELA SKROBAK
kaæ szczególnie (SZYMIK, 1999a: 13,32). Nie dziwi wiêc uwaga Karola
KLAUZY (2002: 13) o spotykaniu przez artystê (ks. Jerzego Szymika)
Chrystusa „na dnie s³owa zanurzonego w ¿ycie”. Chrystologiczny,
wiêc chrzeœcijañski prawdziwie kierunek refleksji o kulturze
wzmacnia funkcjê s³owa. Nale¿y przez to rozumieæ, ¿e istotne
dla kultury pasma РsensownoϾ, dialogicznoϾ, komunikatywnoϾ
– chrystologiczny pryzmat chroni¹ przed ponowoczesn¹ marginalizacj¹;
bo „jeœli »s³owo zamieszka³o wœród nas«, wówczas kultura
równie¿ nie jest bezdomna” – t³umaczy ks. SZYMIK (2003: 193–194).
Wed³ug niego: „Teologia nie dzieje siê poza œwiatem”, „Jest ona –
jako chrzeœcijañska – z Inkarnacji i inkarnowana. Innej nie ma”
(SZYMIK, 2001b: 310). Zdania te s¹ odbiciem s³ów mistrza z ich
wspólnej rozmowy. Nossol powiedzia³: „zrozumia³em, ¿e stopieñ
skoncentrowania na tajemnicy Wcielenia decyduje o jakoœci teologii
chrzeœcijañskiej, o tym, ¿e jest ona prawid³owo »uziemiona«. »S³owo
sta³o siê cia³em«, by by³o z nami i dla nas ¿y³o” (NOSSOL, SZY-
MIK, 1999: 64); i dalej – „Jezus Chrystus jest [...] specificum christianorum
naszej teologii” (NOSSOL, SZYMIK, 1999: 95). Szymik wtórowa³
mu: „skoncentrowanie siê teologii na Chrystusie jest podstawowym
warunkiem skutecznoœci »teologicznej terapii«” (SZYMIK,
1999a: 70); „Chodzi o myœlenie w modelu inkarnacyjnym: nigdy
nie jest siê cz³owiekiem jako takim. Jest siê zawsze cz³owiekiem konkretnym.
[...] Pan Bóg chce nas w naszej konkretnej jednorazowoœci
¿ycia zbawiæ i bezbrze¿nie nas takimi w³aœnie kocha. [...] nie
wolno konstruowaæ teologii bez tego kontekstu, ani nie da siê konstruktywnie
myœleæ o tym egzystencjalnym kontekœcie bez teologii”
(SZYMIK, 2002: 30). Interpretacyjnym „wytrychem” Szymikowych
pism staje siê wiêc chrystocentryczne zorientowanie na wspó³czesnoœæ.
Stopniowo uwyraŸnia siê charakterystyczna dla KUL-owskich
dogmatyków „kontekstualnoœæ egzystencjalna” (NOSSOL, SZYMIK,
1999: 47), w³aœciwa tak¿e Szymikowi. Na poziomie kontekstu wyk³adnia
jest nastêpuj¹ca: nie mo¿na odczytaæ samego tekstu bez
znajomoœci jego kontekstu, gdy¿ bogactwo i tajemnica tekstu zawarte
s¹ akurat w zwi¹zku z kontekstem (NOSSOL, SZYMIK, 1999:
41); na poziomie egzystencji zaœ – nie czcze teoretyzowanie, wnio-