Untitled - Śląska Biblioteka Cyfrowa

218 MA£GORZATA KRZYSZTOFIK
haterki zosta³a nie tylko nazwana, ale dodatkowo zintensyfikowana
doznaniami fizycznymi:
Strach. Ka¿dy wstrz¹s, ka¿de szarpniêcie, ka¿dy skok konia
rwie do bólu d³onie zaciœniête na rzemieniu. Nogi w bolesnym
przykurczu nie znajduj¹ oparcia, oczy ³zawi¹ od dymu.
Strach. Obezw³adniaj¹cy, parali¿uj¹cy, dusz¹cy strach.
I unieruchamia j¹ strach. Potworny, skrêcaj¹cy trzewia strach,
który sprawia, ¿e Ciri przestaje s³yszeæ kwik rannego konia.
Autor zastosowa³ bogaty repertuar œrodków jêzykowych maj¹cych
na celu zobrazowanie warstwy emocjonalnej tekstu i zilustrowanie
odczuæ postaci (zagubienia, dezorientacji, bezradnoœci) poprzez
m.in.:
– pytania retoryczne, sugeruj¹ce rozpaczliwe próby zrozumienia
sytuacji poprzez poszukiwanie zwi¹zku przyczynowo-skutkowego:
Na pomoc. Dlaczego nikt mi nie pomaga. Jestem sama, jestem
ma³a, jestem bezbronna, nie mogê siê poruszyæ, nie mogê
nawet wydobyæ g³osu ze skurczonego gard³a. Dlaczego nikt mi
nie przychodzi z pomoc¹?;
– brak graficznego wyodrêbnienia mowy niezale¿nej, krótkie wypowiedzi,
czas teraŸniejszy: Us³ysza³a jego krzyk. Trzymaj siê,
krzycza³. Trzymaj siê! / Wstrz¹s, mlaœniêcie b³ota, gwa³towne
zderzenie z ziemi¹, przera¿aj¹co nieruchom¹ po dzikiej jeŸdzie.
Przejmuj¹cy chrap i wizg konia usi³uj¹cego unieœæ zad. Dudnienie
podków, migaj¹ce pêciny i kopyta. Czarne p³aszcze i krupierze.
Krzyk;
– sensualne postrzeganie rzeczywistoœci – doznania s³uchowe: Co
trzeba zrobiæ cz³owiekowi, by tak krzycza³? (...) Znowu szczêk ¿elaza,
chrap koni, wzrokowe: JeŸdziec patrzy na ni¹. Ciri widzi
b³ysk oczu w szparze wielkiego he³mu, ozdobionego skrzyd³ami
drapie¿nego ptaka. Widzi odblask po¿aru na szerokiej klindze
miecza, dotykowe: Upadek, wstrz¹s, bolesne uderzenie o zbrojê;
– zdania wykrzyknikowe: Trzymaj siê! / Strach! / Bojê siê!;
– liczne powtórzenia.