Untitled - Śląska Biblioteka Cyfrowa

Felietony Stanis³awa Wasylewskiego...
227
Zamieszcza precyzyjne relacje z wyjazdów do uzdrowisk i z przebiegu
spotkañ „na salonach”, zdawane na bie¿¹co przez ich uczestników.
Ciekaw¹ kwesti¹ by³ tak¿e konflikt syna (Zygmunta Krasiñskiego)
z ojcem, który znalaz³ swój wyraz w emocjonalnych listach Wincentego
Krasiñskiego. Zatroskany o przysz³oœæ potomka, z uporem
i konsekwencj¹ sprzeciwia³ siê stary genera³ karierze poetyckiej
Zygmunta i jego zainteresowaniu „niew³aœciwymi kobietami”.
Jak dowiód³ Wasylewski:
lata ca³e walczy³ i przedk³ada³, aby wybiæ synowi z g³owy
mi³oœæ do Joanny Bobrowej. Jako odtrutkê wyszuka³ mu sam
Delfinê Potock¹, nie przypuszczaj¹c, ¿e go zakuwa w kajdany
do koñca ¿ycia, a sobie przysparza nowej udrêki.
(WASYLEWSKI, 1936)
Z pewnoœci¹ zajmuj¹cy to temat, nie tylko dla mi³oœników poezji
Krasiñskiego.
Dociekliwy felietonista nie móg³ równie¿ pomin¹æ interesuj¹cych
fragmentów z ¿yciorysu „naczelnego wieszcza”, Adama Mickiewicza,
choæ pocz¹tki poetyckiej kariery wcale nie wskazywa³y na to,
¿e zapracuje sobie na takie miano. Pierwsze du¿e dzie³o, Ballady
i romanse, musia³o stoczyæ ostr¹ walkê z klasycystycznymi opozycjonistami.
Szczególnie na oœwieconych dworach by³o traktowane
jako przyk³ad z³ego gustu w literaturze i napotyka³o na ci¹g³¹ krytykê.
Felieton Wasylewskiego Zuchwalstwo roku 1822 (1932) dotyka
tego problemu z nieco innej strony. Mówi o pierwszym odkrywcy
talentu Mickiewicza, którym okaza³ siê... wileñski zecer nazwiskiem
Boñczyk, z oficyny wydawniczej Zawadzkiego, w której opracowywano
tomik. Wkrótce potem „przywtórzy³a mu” ca³a prowincja.
W tych niesamowitych, przepe³nionych emocjami opowieœciach
ludowych klucznice, ochmistrzynie, fraucymery, zaczytywa³y siê, zaœpiewywa³y,
zap³akiwa³y (WASYLEWSKI, 1932). Dwór natomiast zastanawia³
siê, kim jest ten „nieznany ch³opak”, który porwa³ swoim
pisaniem takie rzesze czytelników! A sam Mickiewicz? Okazuje
siê, ¿e by³ wielce uradowany tym faktem. Wasylewski twierdzi, ¿e
15*