Untitled - Śląska Biblioteka Cyfrowa

MAGDALENA B£ASZAK
Nekrologi
w kulturze polskiej i macedoñskiej
W prasie polskiej i macedoñskiej wyró¿niamy wiele gatunków,
w których mieszaj¹ siê elementy ró¿nych stylów jêzykowych: publicystyczno-dziennikarskiego,
artystycznego czy te¿ stylu potocznego.
Gatunki te mo¿na podzieliæ na informacyjne, pe³ni¹ce funkcjê
informacyjn¹, oraz publicystyczne, pe³ni¹ce funkcjê interpretacyjn¹
i perswazyjn¹. Do g³ównych gatunków informacyjnych nale¿¹:
sygna³ (flesz), wzmianka, notatka, sprawozdanie, ¿yciorys,
sylwetka, zapowiedŸ, kronika wydarzeñ, przegl¹d prasy, reporta¿,
wywiad prasowy, a wœród publicystycznych wyró¿niæ mo¿na: artyku³,
komentarz, felieton, esej, recenzjê, dziennik, gawêdê, dyskusjê.
W niniejszej analizie skupiê siê na gatunku prasowym, który
stosunkowo rzadko budzi zainteresowanie jêzykoznawców. Porównam
nekrologi polskie i macedoñskie, które zajmuj¹ wa¿ne miejsce
we wspó³czesnej komunikacji spo³ecznej. Czy jest to gatunek
prasowy? Ze wzglêdu na miejsce ukazywania siê – w prasie – mo¿na
go tak przyporz¹dkowaæ. Ze wzglêdu na funkcjê, jak¹ spe³nia
– informatywn¹, emocjonaln¹ – jest te¿ traktowany jako osobny
gatunek mowy, umieszczany w miejscach do tego przeznaczonych,
takich jak p³oty, mury budynków.
Wed³ug Encyklopedii wiedzy o prasie nekrologi to „og³oszenia
prasowe, zwykle w czarnej ramce, powiadamiaj¹ce o zgonie jakiejœ
osoby, zawieraj¹ce dok³adn¹ datê œmierci, a tak¿e czêsto pewne
dane personalne (na przyk³ad tytu³ naukowy, zawód, stanowisko