Untitled - Śląska Biblioteka Cyfrowa

92 JOANNA MADEJ
„kie³basa wyborcza”, ob³udna retoryka. W okresie kampanii wyborczej
nieuczciwi kandydaci mami¹ spo³eczeñstwo populistycznymi
has³ami, których nigdy nie wciel¹ w ¿ycie. X im to zarzuca i przestrzega
wyborców przed takimi obietnicami. Podkreœla zarazem, ¿e
on nie obiecuje, lecz dzia³a, ¿e jego jêzyk przedstawia fakty, a nie
puste s³owa:
Nie dajcie siê nabraæ! Na slogany o sprawiedliwoœci spo³ecznej,
na frazesy o praworz¹dnoœci. Na wyborcz¹ ob³udê tych, którzy
szkodzili ludziom pracy w Polsce, odbieraj¹c im prawa
pracownicze.
Zamiast wyborczej retoryki – przedstawiam fakty
Mniej s³ów, wiêcej czynów
Mniej obietnic – wiêcej pracy
Wartoœciowanie tekstowe poprzez u¿ycie
s³ów sztandarowych
Kolejny sposób wartoœciowania w tekstach wyborczych polega
na wykorzystaniu s³ów sztandarowych – inaczej s³ów-kluczy. Zgodnie
z definicj¹ Walerego Pisarka: „s³owa sztandarowe to wyrazy
i wyra¿enia, które z racji swojej wartoœci denotacyjnej i konotacyjnej,
a zw³aszcza emotywnej, nadaj¹ siê na sztandary i transparenty,
a wiêc do roli x lub y w strukturach typu Niech ¿yje x! Precz
z y!” (PISAREK, 2002: 7). S³owa te „nacechowane dodatnio lub ujemnie,
wyra¿aj¹ [...] b¹dŸ pojêcia pozytywne, czyli miranda, b¹dŸ pojêcia
negatywne, czyli kondemnanda” (PISAREK, 2002: 7). Miranda
to zatem w tekstach wyborczych to, co dobre, bia³e, co s³u¿y wykreowaniu
pozytywnego wizerunku danego kandydata, wartoœci,
z którymi X siê uto¿samia i które stanowi¹ jego program, z kolei
kondemnanda – to, co ocenia on negatywnie, antywartoœci œwiata
przeciwników politycznych i elementy polskiej rzeczywistoœci.