Johan Nieuhofs Gedenkweerdige Brasiliaense zee ... - Sabrizain.org

NiVi'hofs
Ven rek
na Bradl.
Storm.
JOHAN NlEUHOFS
Gedenkwaerdige
BRASILIAENSE
ZEE- en LANT-REIZE.
Es jaers'zeftfcn hon-
dert en veertigh begaf
ik my in dienft
van deWeft-Indifche
Maetfchappy voor
koopman, om na Bra-
fil te varen. Ik ging dan den vieren
twintighften van Wijnmaent , defTelven
jaers, met het fchip het Roo Herr,
geftoffeert met achtien ftukken,en bemant
met honderten dcrtigh koppen,
zoo bootsgezellen als zoidaten, uit
het Teiïèl t'zeil. De fchipper was
Klaes Jelles van Durkerdam. Met
ons liepen verfcheide fchepen na
Vrankrijk, Spanje ea de Straet.
Den zevenen twintighften, tegen
denavont, fcheiden de Franfe fchepen
van ons af, en wy vervolghden
onze reize met goeden voorfpoet.
Den achten twintigften paflcerden
wy het kanael, tuffchcn Vrankrijk en
Engelant, lang hondert en twintigh
mylen.
Den negen en twintighften overviel
ons een (chrikkelijke ftorm. Men moft
demarszeils, als ook de beide bonetren,
innemen. Het fchip wierdt door
de felheit en gewelt der wint zoo geweld
igh geflingert, als of het een boot-
je was : zoo dat men gaen noch ftaen
kon. Het krackte al wat'er aen was.
De baren verhieven haerzoo ijzelijk
hoogh , dat het den genen , die zulks
noit gezien hadden , een fchrik aenjoegh,en
fc henen met haerfchuimtot
aen de wolken te ftuiven.
Wy raekten door dezen ftorm , die
den gantfchen dagh duurde , en tegen
den avondt eerft wat bedacrdc , een
groot eind voort , zonder wy , God zy
gelojft, zonderlinge fclude geleden
hadden. Doch de zee ging evenwel
nochgcweldighholen ongeftuimigh.
Des anderen daeghs vingen de
maetseen houtfnip, en wilde duif
en verfcheide lij fters, die door ftorm
van de wal afgerackc, en zoo door de
wint in zecgedrevenwareniwaer door
zy hetfpoor byfter raekren,en zogren
hun leven boven op 't fchip te bergen^
daer 2 y het verloren. Zy waren ,door
het lang vliegen , zeer moe en mat geworden,
en daerom licht te vanden.
Deneenen dertighften hadden wy
de hooghte van vijf en veertigh graden.
Noorder breete. Toen wiert aen
ieder man van het bootsvolk een kaes
van zeven of acht pont voor de gant»
fche reize uirgedeilt : daer ieder die
na fnijdenmoght.
Des morgens, den eerften van
Slaghtmaent , vingen de maets een
tonijn Gfzee-verken,meteen harpoen
in 't lijfte fchieten. Hy was zoo groor,
dat naulix vier mannen hem konden
overhijzen. De vifch fmaekt niet zeer
aengcnacm:maertranigh:wneromniemanr,
als die ter zee gewent is, en niet
veelververfching heeft, de zelve eetenkan.
Dezeviftchenquamfndaerna met
mecnighte om het fchip : maer wy
hadden 2,00 veel aen d'eenc , dat niemant
lufthadde om meer te vangen.
Met het dalen van de zon, zetten
wy onze kcers, dewijl de wint begon
te ruimen , zuidweftwaerts,en fcheiden
toen van eenige Straets-en Spacnsvaerders
af, die door den geleden
ftorm met van on^ gerackt waren.
Den tweeden en derden waeide hec
geweldigh hart, met blixem endonder:
waerom men demar.szeils moft
innemen. Ook was ht t fchip dcorderi
vorigcn ftorm zoo lek geworden, dat
a wy