Johan Nieuhofs Gedenkweerdige Brasiliaense zee ... - Sabrizain.org

Z E E - cïi L 'A
Ddez trok terfton t met vier duizcnc
zoldaten op ,en trad , komende te Ja-
katra , ongevraeght by den koning in
zijn vertrek , en pafte hem de naekre
zeg-
ponjaerc op zijne bloote borfl: ,
gende : A oning ,geve ugevangen , vf
dutgaet'er deur. Over welke onver-
W^ghte moortrede en doodelijkeuitfprake,
die het blank ftael noch doodelijker
voortdreef, de koning zoo
N T R E I 2 ï. jji
het oogh van al de \verelr,ten toon (tel-
len.
-Aldus llonden de zaken aen weder*
zydengefchapen, wanneer het iangh
verv/aghteontz^ït voorde belegerden,
op den vijf entwintighflen dagh van
Lcntemaent , des jjers zcfticn honderc
en negentien, verfcheen. Als d'oppeifteedevooght
, jan Picterlz. Koen,
wederom iiic de Mokikfc eilanden.
danigh verfchiikte, dat hy al ren befte voor deftad Jakatra, met cene vloot
voor zijn leven gaf, en opftaendevoet van zeventien fchepcn quaniopdort-
i
'
met zijne gemalin en eenigen zoon
landewaerts in vertrok : zonder men i
qit meer van hem heeft vernomen.
Zommigen meenen , dat hy zich na- j
derhant tot de viflcherye zou begeven (
hebben,om zijn leven t'onderhouden.
Maer dien de moortluft van Moorfe
Mahometanen bewnftis, zal datqua>
lijk kunnen geloovcn.
Als de Z)ö/»i»tf^ö», of ftedehouder
deskonings, dit nu aldus gezwint had
uitgevoert,nam hy de ftadhouder van
de Hollanders in zijne bewaernis ,
en
traghte het flot met een in zijn gewelt
te krijgen : maer de bezettclingen
wilden het zelve hem , zonder eenige
voorwaerden,nictov'ergeven. Zy beriepen
zich op het gemaekte verbont-
ichrift, en zeiden, dat men hen wederom
zocht te verraden.
Onder dit zamelen en dralen vermerkten
de Hollanders , dat hunne
vyanden om den buit begonnen te zin-
twiften : waer door hen de klem en
vreze wat van het her te begon te wij-
ken. Zymoedighdcn derhalve eikanderen
aen ,.om hun kafteel in te houden,
en geen. van hunne tegeriftrevers
meer te vertrouwen , zoo lang zy met
clkanderen óver hoop lagen.
D'Engelfen waren niet wel te vre-
den,als zy gevoelden, dat hen de Bantammers
muilbanden. Dies braghten
zy al hun grofgefchut , dat zy van de
fchepen hadden kunnen lichten ,
met
kennis van de belegerden , wederom
aen boort : waer door de Hollanders
niet alleenlijk moet fchepten ; maer
erfterkten hen daghelix zoodanigh, \
deren.
Hy braght al het volk, bcftaende, in
elf horidert weerbare mannen, die hy
in twalef troepen verdeelt had , date-
lijk aen landt , en trok regelrecht op de
ftad aen , dewelke hy ten grcnde toe
liet afbreken.
D'inwoondersftonden den eerften
ftorm dapper tegen : maer konden de
krachtige hooftllofFc van het vuur niet
verduuren. Derhalve begonnen zy van
het boiftvVeer af te wijken, en ftelden
icn leften hunne behoudenis in d'o-
penbare vlucht. De Hollanders vervolghden
hunne vyanden dapper op
de hielen, en gaven nieraant lijfsgena>
als weierlbze wijven en kinderen.
Deze verovering gefchiede den
dertighften dagh van Lentemaent
voornoemt, desjaerszeftien hondert
en negentien: welken daghd'inwoonders
noch alle jaers , met een gemeenen
dank- en bjddagh vieren, en vertoonenzich
alsdan voorde hooge Over-
helt te voet en te paerde in de wape-»
neh,
Ten 2,clvcn rijde verzeilde d'Opper-ftcedevocght
daer op met de gantfche
vloot, na Bantam, en begeerde
van den ^angeran , dat hy hem alle de
gevangenen terftont zoude totzenden:
of zou dezelve met gewék komen
halen.
Deez worfteMe aldaer in 't eerftc
met maghtelooze armen, na hunne
quade gewoonte, wel wat tegen: maer
als hy zagh, dat de bÜxcm van het
grof gefchut in zijne daken begon re
llaen, en het geen jok, maer crnft en
dat den Javanen de duUen moet wat irechtfchapcdapperheit was, zoo heeft
begon te ontzakken. |
de gevangenen , re gel ijkc met de
hy
Toen gaven d'onzen hun kafteel hoopc van ha kafteel, (lijr nu Batavia
dennaem van Batavia, cnlietendien genoemtwas) te vermeeilercn, laten
met groote letteren op een bort fpij- i
varen,
keren , en boven de VVaterpoort j in' Toen d'F.ngelfcn dit verftonden,
CU