30.08.2013 Views

Johan Nieuhofs Gedenkweerdige Brasiliaense zee ... - Sabrizain.org

Johan Nieuhofs Gedenkweerdige Brasiliaense zee ... - Sabrizain.org

Johan Nieuhofs Gedenkweerdige Brasiliaense zee ... - Sabrizain.org

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

tegen z.<br />

Turkfche<br />

fchepcn.<br />

ZEË-cn LANT-REIZE.<br />

te vechten , vermaende. Voorts be-<br />

val ik, niet te fchieten , voor zy by ons<br />

waren , en dan wat paflen te raken j<br />

dewijl wy zwak van volk waren, ten<br />

aenzien van de Turken, die groote, en<br />

wel bemande en gewapende oorlogsfchepen<br />

hadden.<br />

Ondertuflchen qnamen de Turken,<br />

ontrent den middagh , als twee leeuwen,<br />

recht op ons acn. Eerft hadden<br />

zy een prinfle vlagh gevoert ; macr<br />

lietcn,dicht by ons kümende,de bloet-<br />

vlagh waeien.<br />

Getegiit D'Admiraelgaf uitdetweevoorfte<br />

(lukken datelijk vuur: doch raekte<br />

ons voor d'eerfte mael niet, door het<br />

flingeren van het fchip: naerdien het<br />

fchieten dan zoo wis nietgaet : maer<br />

trof ons evenwel de tweede male zoodanigh,<br />

datdebazaens-rec bynaacn<br />

twee einden was. Ondercuflchen<br />

raekten wy malkanderen op zy. Toen<br />

docht het ons ook onze tijt te zijn, en<br />

wy bliefen hem met de heele laeg in de<br />

zy rdaermedc wyongetwijffel tonder<br />

al den hoop wat raekten : want dewijl<br />

de Turk lichter geballaft was als ons<br />

fchip, zoo was hy ook beter te treffen.<br />

Maer de Turken bleven ons ook<br />

nietfchuldigh.' want de kogels van 't<br />

kanon en musketten lagen als hagels<br />

opons fchip. En dewijl d'Admirael,<br />

gelijk wy bemerkten, eenfcheutonder<br />

water , t'onzer geluk , gekregen had,<br />

zoo had hy daer zoo veel mee te doen,<br />

dathy ons niet aen boort dorft klampen:<br />

maer wat afdeifde.<br />

Hierentuflchen vermaenden wy<br />

eikanderen nochmaels, tot den leden<br />

man te vechten,en dronken, om des te<br />

beter gemoet te zijn, daer opeens<br />

den wijn luftigrontom: daer sommigen<br />

een deel boflèkruit in ftorten , om<br />

des te ftouter en onvertzaeghder te<br />

zijn. Ik volghde dejreftal mee.<br />

Dacrna quamen zy beide weer op<br />

ons af, met den Vice-Admirael voor<br />

aen, enfchoten <strong>zee</strong>r fchrikkelijk met<br />

kanon-kogels , fchroot en uit musketten,<br />

en fcheen de lucht in vuur, vlam<br />

en rook te (laen. Onze kajuit raekte<br />

van boven heel wegh : zoo dat wy on«<br />

derden blaeuwen hemel Honden. Verfcheide<br />

touwen en zeilen wierden<br />

fchadcloos gefchooten. Ook ging het<br />

fchip nietvry.<br />

Ik had eerft een zabel in de vuift,<br />

om orde te (lellen: maer ziende, dac<br />

de Turken , zoo lang zy op ons fchip<br />

niet waren , gene fchadc konden doen,<br />

zoo nam ik een musket in dehant.<br />

Wy vulden de musketten met koegels,<br />

en loften die geduurigh op de<br />

Turken; zoodat ikcenigc weken daer<br />

na de fchouders, door het hert ftooten<br />

van het musket, noch wel voelde.<br />

Terwijl wy dus doende waren, komt<br />

een kanonkogel met ecnfchamplcheut<br />

tegen *c musket van eenen, die by my<br />

(lont, dat zijn musket met zulken<br />

kracht my voor mijn borftftict, dank<br />

ruggeling terneder viti, en van my<br />

zclven raekte. In het vallen hoorde<br />

ik noch zeggen : Daer leidt de koop.<br />

man al. Doch alzooik niet gequctft<br />

was 5bequamik,na weinightijts, wederom<br />

by myzelvcn,en hacldc mijne<br />

gelede fchade weer re deegh in.<br />

De Turkfche Admirael (Icnt heel<br />

breet acliterop het (chip, meteen tulbant<br />

op het hoofc , om orde te geven.<br />

Ik belafle acn ons volk , om den zcl-<br />

ven, indien het mogelijk was , van daer<br />

te lichten : dewijl zy dan voort in'c<br />

wilt, en zonder orde, zouden vechten.<br />

Dit fcheen ons ook te gelukken : naer-<br />

dien men hem , niet lang daer na , niet<br />

meerzagh pronken.<br />

OndertuiTchcn fchooten de Turken,<br />

in verlcheide gangen , geweldigh<br />

op ons , dat onder het fchrceuwen der<br />

Turken en gekerm onzer gequctften,<br />

een fchrikkelijk en naer geluit gaf.<br />

Doch door ons (lerk tcgenwcer bieden^<br />

vreefden zy ons acn boort te klampen :<br />

ook willen zy niet , hoe (lerk wy wa-<br />

ren, of hoe wygezint waren, 't zy hec<br />

fchip te laten fpringen, of het aen hen<br />

over te geven : want als zy het t'cikens<br />

zochten te doen, en wy met de lont<br />

in de hant riepen, dat 'er de roode haen<br />

na kraeienzou, indien zy ons aen<br />

boort leiden, zoo riepen zy ons in goet<br />

Duitfch wederom toe: dat zy ons noch<br />

zoo niet verlaten zouden.<br />

Men vernam ondertu(rchen hunnen<br />

Admirael niet meer: maer wy zagen<br />

de Turken zoet en zachjcs achter uit<br />

deizen,met vcrfcheidc fchotendoor<br />

hunne fchepcn. Wy zetten ook met<br />

de (lijve koelte alles by ,om van hen af<br />

te raken.<br />

Inmiddels quam d'avondt cndui-<br />

fternis ophanden :<br />

want<br />

wy hadden,<br />

a z tot<br />

\

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!