Download (1085Kb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

1980 sonrası dönemde şûraların eğitim politikalarını oluşturma gücü, öncekidönemlerde olduğu gibi yönetim görevini üstlenen hükümetlerin/siyasal partilerinpolitikalarıyla uyuşmasına ve parasal açıdan Türkiye ekonomisinin verdiği izne bağlıolmuştur. Bu dönemde bu iki etkenin yanında üçüncü bir etken daha eklenebilir. Basınve kamuoyu! Kamuoyu eğitim konusunda duyarlı hale gelmiştir ve şûra kararlarınınoluşması aşamasında da uygulanması aşamasında da gücü oranında etkide bulunmuştur.Sekiz yıllık kesintisiz zorunlu ilköğretim kararı Onbeşinci Milli Eğitim Şûrasında(1996) gündemin öncelikli konusu olarak ele alınmıştır. Sekiz yıllık temel eğitimkonusunda hem şûra üyeleri arasında, hem ülkenin politik kurumları (siyasi partiler)arasında, hem de eğitimle ilgili toplumun bütün kesimleri arasında yoğun tartışmalaraneden olmuştu. Zorunlu eğitimin sekiz yıla çıkmasında, tartışmanın bütün taraflarıbirleşmişti. Birleşilemeyen, tartışılan yönü ise kesintili mi kesintisiz mi olacağı idi.Kesintisiz sekiz yıllık zorunlu ilköğretime muhalefetin temel odak noktasını dineğitiminin olumsuz yönde etkileyeceği kaygısı oluşturuyordu. En büyük karşı koyma,tasarının yasalaşmasıyla İmam-Hatip Liselerinin ortaokul kısımlarının kaldırılıpilköğretim okulları bünyesine alınması ve kuran kurslarına ancak ilköğretimi bitirenöğrencilerin alınacak olmasından kaygılanan kesimden gelmekteydi.Yoğun tartışmaların sonunda Onbeşinci Milli Eğitim Şûrasında Sekiz YıllıkZorunlu İlköğretimle ilgili alınan kararlar, Milli Eğitim Bakanlığı 1997-2000 icraplanına alınarak 1997 de çıkarılan 4306 Sayılı yasa emirleri doğrultusunda 1997-1998Öğretim Yılında yurt genelinde uygulanmıştır.Sekiz yıllık kesintisiz zorunlu ilköğretimi getiren 4306 sayılı yasa ile bakanlıkaynı zamanda Cumhuriyet tarihi boyunca sahip olduğu en büyük parasal kaynaklarasahip olmuştur. Yasa ile, sekiz yıllık ilköğretimin finansmanı için çeşitli kaynaklaryaratılmış ve bu parasal kaynaklar yasa ile güvence altına alınmıştır. Yalnız, yasadasağlanacak parasal kaynaklarla ilgili düzenlemenin 31 Aralık 2000 tarihine kadar olanüç yıllık bir süreyi kapsayacağı geçici maddede belirtilmesine karşın 31 Aralık 2000sonrası da geçerli olması için yasal düzenlemeler yapılmıştır. 1394306 sayılı yasayla taşımalı eğitim, Pansiyonlu İlköğretim Okulları (PİO) veyatılı İlköğretim Bölge Okullarına (YİBO) öncelik ve hız verilmiş, ayrıca bir dersliğedüşen öğrenci sayısı 30 olarak hedeflenmiştir. Özellikle derslik başına 30 öğrencidüşmesi hedefinin tutturulamadığı gibi yakın gelecekte de tutturulmasıbeklenmemektedir. Toplumun eğitimle doğrudan ya da dolaylı olarak ilgili kesimlerinde4306 sayılı yasa ile sağlanan parasal kaynakların amacına uygun olarak kullanılmamış,ayrılan kaynak kamu finansman açıklarını karşılamak üzere başka alanlarakaydırılmıştır, dolayısıyla derslik başına 30 öğrenci için kaynak -yine- yoktur, kanısıyaygındır.Türkiye’de sekiz yıllık temel eğitime ancak yüzyılın sonunda uygulamayageçilebilmesiyle, çağın ne kadar gerisinde kalındığının örneği için diğer ülkelerlekarşılaştırmaya hiç gerek yoktur. Kendi eğitim tarihimize bir göz atmak yetecektir:1911 yılında ‘Geçici İlköğretim Kanunu’. Bu kanunla zorunlu ilköğretimin süresi sekizyıl olarak belirlenmişti. Yani, zorunlu ilköğretimin süresi bakımından 1996 yılında 1911yılından daha gerideydik. Bu olgunun en büyük etkeni yöneticilerin tutumudur. Bu139 Toplumda oluşan genel kanı, sekiz yıllık eğitim için oluşturulan parasal kaynaklarınyasanın gösterdiği alanda harcanmadığı, hükümetin bu kaynakları bütçe açıklarını kapamaktakullandığı, ilgili süre uzatımının amacının da bu olduğu, bu savın gerekçesinin de; yeter sayıda yeni okulyapılmaması, bu yüzden ikili öğretimin yaygınlaşması, dersliklerde öğrenci sayılarının artmasıgösterilmektedir.135