Maart 2013: jaargang 10, nommer 1 - LitNet

LitNet Akademies Jaargang 10 (1), Maart 2013
heersende nasionalistiese politiek van die dag in verset kom en daarvoor gespot en gestraf
word (“in streepsakke aan bome gehang”).
Die nonchalantheid van die ooms blyk ook uit hulle gebrek aan vertoon. So hoor die spreker
“plakkieklappe op die stoepvloer”, wat suggereer dat hulle informeel aantrek en die een oom,
oom Frans, word onthou vir die manier waarop hy ’n tamatie eet.
In die sesde strofe word spesifiek verwys na die mans se “hande” (net soos in die gedig oor
die vader-figuur by Marais) en die take wat met hulle hande verrig word. Daar is die
tradisioneel agrariese take, soos om roofdiere in strikke te vang; daar is die tradisioneel
manlike taak van vleis te braai; en dan die interessante wending, naamlik dat daardie hande
ook as instrumente van begeerte en bevrediging gebruik is toe hulle die “skuurdanssnolle”
daarmee “gevingernaai [het]”.
In teenstelling met die viriele ooms beskryf die spreker homself as afsydig en iemand wat
“skrikkerig” is vir sekere dinge. Ons lei ook af dat hy reeds van jongs af gedigte geskryf het
en dit as “privaat” gebêre het. Waar die ooms hulle jagveld afkleim en beskerm met ’n bord,
“privaat – geen toegang”, doen hy iets soortgelyks wanneer hy “privaat” op die rug van sy
skryfboek met gedigte skrywe. Die ooms se manlikheid word geassosieer met jag en geweld,
maar syne met die optekening van sy private gevoelens.
Opmerklik in die slotstrofe is die gebruik van “he-man” as synde ’n verwysing na die
strokiesheld, wat ironies is. Die ooms is nie die spreker se ware helde nie en daar is sprake
van ’n afstand tussen hom en hulle. Hy probeer hulle as “he-man” naboots, maar in sy
“private” aantekeningboek skend hy die privaatheid van die ooms wanneer hy oor hulle skryf.
7.2 Die klein spiertjies van jou lae rug
jy slaap nog, my skat
terwyl ek bloots op die rug van die highway ry.
onder my vingers vibreer
die klein spiertjies van jou lae rug.
in die baai trek die fregatte laer
fyn komeetstertjies waaier olierig agter hulle.
ons is beleër in ons liefde!
op die strandfront klap nigeriërs kleurvol hulle lappe uit,
(jy roer onrustig in jou slaap) ek wonder
op watter markplein is jou droom te koop.
werkgedagtes seil stroef saam met die eerste boeing in oor
die stad.
my hart hunker na die soet reuk van jou slaap.
die taxi's se getoet sit vas in die beton
en sinjale bly die spoor leepoog byster.
465