Maart 2013: jaargang 10, nommer 1 - LitNet

5. Uitkomste van die WO
LitNet Akademies Jaargang 10 (1), Maart 2013
Die response op die vrae in die waarderende onderhoude word in Tabel 2 aangebied. Om die
outentisiteit daarvan te behou, word die response van die museumgids in Engels weergegee.
Tabel 2. Die response uit die twee waarderende onderhoude.
Persoonlike response Toergids se response
What is your earliest or most pleasant memory of Caravaggio?
Ek het die eerste keer van hom gelees ’n
bietjie meer as ’n jaar gelede in ’n
koerantartikel deur iemand – ek kan nie
onthou wie dit was nie – wat Graham-Dixon
se biografie oor hom gelees het. Daar was ’n
klompie skilderye afgedruk saam met die
artikel. Toe’t ek gesien dis fantastiese goed.
Ek het dadelik op Amazon gegaan en die
biografie bestel. Dié’t ek met verloop van tyd
begin lees, en toe’t ek gefassineerd geraak
met Caravaggio.
What does his paintings mean to you on a personal level?
Op persoonlike vlak kan ek met hom
assosieer. Die manier waarop hy sy ... die
realiteit van ... van ... van Jesus en van
vreeslike gebeure in die Bybel. Die absolute
eksakte, verstommende presisie waarmee hy
... waarmee hy die liggame en die emosies
uitbeeld. En dan ook die rowwe manier
waarop hy gelewe het: ’n mens sal dink dat
jy beter is as hy; maar ek het agtergekom dat
... hy’t nou ’n moord gepleeg. Ek sal nou
seker nie moord pleeg nie, maar ... ons het
almal, almal van ons het maar so ’n donker
kant en ’n ligte kant, en ons lewe daai
teenstrydigheid. So ... ek dink dat ... ek kan
met hom assosieer omdat ek ook ’n mens is
soos hy. Ek moet ook veg om myself uit te
druk op kreatiewe wyse, en ook probeer om
in die, in my klas met die studente ... die
I think the first one I saw in a church in
Rome – it was ’96. I was a young boy. I saw
in the church my first Caravaggio with the
praying feet or the dirty feet – that one, with
the glare of the light coming in. I thought:
“Wow, that’s amazing! It looks a little bit
like Rembrandt,” I thought in these days. Of
course later I figured out that Rembrandt was
inspired a little bit on Caravaggio, but I
thought: “This is amazing, this is ‘wow!’”
It really depends on the painting – the theme.
I know you probably mean the idea of the
light and the dark. For me it’s the theme in
combination with this light and dark – this,
this: “it’s so bright!” Not that it’s soft, it’s
these tough colours – so you don’t know
what you feel. It’s like a girl: sometimes you
see a girl and you think: “Wow, she’s
pretty!” And the same thing you have with
Caravaggio – every time you recognise it, it’s
a little bit of the same idea, the technique, I
think. I haven’t seen all of them, but the ones
I know - it’s just like: “Wow!”
492