Herinnering in geschrift en praktijk in religieuze gemeenschappen

– Creatie van een niet publiek toegankelijke applicatie voor updates die onmiddellijk online
zichtbaar worden gemaakt.
– Ontwerp van een nieuwe portaalsite op de gekende URL www.narrative-sources.be.
– Hosting en onderhoud van het databanksysteem op een server van de Universiteit Gent
voor minstens tien jaar.
De nieuwe contractformule neemt niet weg dat de initiatiefnemers en onderzoekers achter
Narrative Sources elk voor wat zijn of haar eigen domein betreft, intellectuele eigenaar van
de inhoud, structuur of webinterface van de databank blijven. De Koninklijke Commissie
voor Geschiedenis zal enkel optreden als wetenschappelijk uitgever van het repertorium.
Daar zijn verschillende voordelen aan verbonden. Ten eerste verhoogt deze verbintenis de
wetenschappelijke credibiliteit van Narrative Sources als Internetpublicatie. De Commissie
vaardigt daarnaast ook enkele vertegenwoordigers af in de wetenschappelijke adviesraad van
het project, wat de kwaliteitscontrole ten goede zal komen. Aangezien de Commissie geen
commerciële uitgever is, kan ten slotte ook worden gegarandeerd dat de databank in de
toekomst nog steeds volledig gratis en voor iedereen toegankelijk blijft.
Bij de eigenlijke ontwikkeling van het nieuwe databanksysteem is er vanzelfsprekend voor
gekozen de verzamelde informatie onder te brengen in een relationeel databanksysteem. 18 In de
oorspronkelijke databank kwam elke volledige bronbeschrijving overeen met één enkele record
bestaande uit 24 velden – in databanktermen beschouwd als één entiteit met 24 attributen.
Wanneer we dus de structuur van deze databank visualiseren in een zogenaamd EER-schema
(of ‘Extented Entity-Relationship’-schema), dan levert dit de volgende weergave op (met
gebruikmaking van de huidige Engelse veldnamen):
Figuur 1 – EER-schema van Narrative Sources, versie 3.3 (2004)
In een ware relationele databank worden gegevens echter gestructureerd in verschillende
entiteiten , die via semantische relaties met elkaar verbonden zijn. Waar dus bijvoorbeeld, zoals
we hierboven hebben gezien, in de oude Narrative Sources een auteursnaam en een auteurs -
status attributen vormen van een via een unieke code identificeerbare verhalende bron, bevat
een relationele databank een aparte entiteit voor auteurs en hun biografische kenmerken en is
die entiteit vervolgens verbonden met een of meerdere geïdentificeerde verhalende bronnen. In
een relationele databank ziet het voorbeeld van hierboven, betreffende Gilles li Muisis, er dus
als volgt uit:
18
Voor een introductie: Guy De Tré, Principes van databases (Amsterdam: Pearson, 2007).
189