Herinnering in geschrift en praktijk in religieuze gemeenschappen

Figuur 5 – Zoeken naar handschriftbeschrijvingen
Naast deze publiek toegankelijke zoekschermen zijn ook nog updateschermen voorzien die
uiteraard strikt beveiligd zijn. Deze schermen zijn exclusief voorbehouden aan de
medewerkers van het Narrative Sources-project. Via deze applicatie worden voortaan alle
inhoudelijke aanpassingen en aanvullingen in de databank meteen online gebracht, waardoor
het principe van jaarlijkse, genummerde updates verlaten kan worden ten voordele van een
continu evoluerend repertorium. Dit brengt met zich mee dat gebruikers meer dan ooit,
wanneer zij in hun publicaties willen refereren naar gegevens uit Narrative Sources, de datum
van consultatie zullen moeten vermelden.
3. PERSPECTIEVEN
Behalve toegenomen gebruikersgemak en een vlottere updateprocedure bestaat de
belangrijkste nieuwe troef van Narrative Sources dus uit de mogelijkheden die in de
nieuwe databankstructuur zijn gecreëerd voor de studie van verhalende bronnen in hun
handschriftelijke context. Het nut en de perspectieven van die mogelijkheid kunnen nog het
best worden geïllustreerd aan de hand van een concreet voorbeeld. Het vroeg-zestiendeeeuwse
handschrift 425 uit de Stadsbibliotheek van Brugge – oorspronkelijk behorend tot de
collectie van de Vlaamse cisterciënzerabdij Ter Duinen – levert ons hiervoor een excellente
casus. In eerste instantie brengt een overlopen van de inhoud van dit handschrift een heel
merkwaardige samenstelling aan het licht. De eerste zes teksten kunnen in relatie worden
gebracht met de geschiedenis van de Vlaamse reguliere kanunnikengemeenschap van Watten.
Dan volgt een lijst van de proosten van de Onze-Lieve-Vrouwkerk te Brugge waarin bij
elke proost de belangrijkste feiten worden beschreven. Vervolgens geeft het handschrift de
volledige tekst van de vroeg-veertiende-eeuwse Cronica van de cisterciënzer abdij van Villers
en van de tweede, wellicht vijftiende-eeuwse recensio van het Liber de gestibus
virorum illustrium van diezelfde instelling. De laatste vijf teksten ten slotte vinden hun
oorsprong in de tekstproductie van een aantal Brabantse gemeenschappen behorend tot de
reguliere kanunniken uit het kapittel van Windesheim: Groenendaal, Rooklooster en
Zevenborren.
Toeval of niet, verschillende van deze teksten blijken ook wel heel relevant te zijn voor
tal van gevalstudies die in het kader het project Herinnering in geschrift en praktijk zijn
ontwikkeld , maar waarvan men, indien men geen oog heeft voor de handschriftelijke
overlevering , niet zou kunnen vermoeden dat ze in de vroege zestiende eeuw nog in een
dergelijke nauwe relatie met elkaar hebben gestaan.
193