Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

Jui soet, hoe hät niks don, dat hoe den Daud ferdoent. Dorümme will ik en slon
loden un dann fruigiewen. Do schroegge dat ganße Folk: Weg met düösem! Giff us
Barabbas fruigg. Doe lagg innen Gefängnisse, wuil hoe bui oenem Upstanne inner
Statt oenen dautslagen hadde. Do sia Pilatus teom twoeden Mole, hoe wolle Jesus
fruigiewen. Owwer soe roepen: Ant Kruüß, ant Kruüß met em! Do froge hoe teom
drüdden Mole: Wat hät hoe denn Laiges don? Ik fuine niks an em, dat den Daud
ferdoent; dorümme will ik en slon loden un fruigiewen. Owwer soe schroeggen un
ferlangen, dat hoe ant Kruüß solle, un iar Geschroegg namm iawerhand. Do sia
Pilatus, dat soe iaren Willen häwwen sollen. Hoe loet den löss, doe ümme Upstand
un Dautslagg innen Gefängisse satt, un iawergaff Jesus iarem Willen.
23, 26-32
Os soe met Jesus weggengen, droöpen soe oenen Simon iut Kyrene, doe just fan
suinem Faile kamm. Dem loögen soe dat Kruüß uppe Schullern, dat hoe em dat
driagen soll. Fiele Luüe folgen em, auk fiele Fruwwen gengen met un klagen un
grienen. Jesus draigge sik ümme un sia: Jui Döchter fan Jerusalem, gruint nich
iawer mui! Gruint loewer iawer jiu sümst un jiue Kinner! Do weret Dage kuomen,
dann were jui soeggen: Wo geot est dat, wenn doe Fruwwen nich Mudder send, un
ninne lütken Kinner häwwet. Dann weret soe teo den Biargen soeggen: Falt up us!
un teo den Hüögeln: Decket us teo! Wenn dat met dem groönen Holle schuüt, wat
sall et dann met dem druügen weren? Soe bröchten no twoe annere met, doe auk
ant Kruüß sollen.
23, 33-43
Soe kaimen an doe Stuie, wo soe Kopphüögel teo soegget. Dor niageln soe en ant
Kruüß un auk doe boeden annern, den oenen rechts un den annern links fan em.
Jesus sia: Fadder, fergiff nen! Soe wiedet gar nich, wat soe deot. Dann doelen soe
sik suin Tuüg un leosen dorümme. Dat Folk stonn dobui un kaik teo. Doe Iawersten
spodden un sian: Annern hät hoe holpen; niu lott en sik sümst helpen, wenn hoe
doe Christus est, den Gott iutwält hät. Auk doe Saldoden ferspodden en; soe
kaimen un gaiwen em Ettik teo drinken un sian: Bis diu den Jiuden iar Küönik,
dann help dui sümst! Buawen iawer em stonn oene Inschrift, doe hoede: Düt est
den Jiuden iar Küönik. Doe oene fan den boeden, doe do hengen, ferspodde en
auk un sia: Bis diu Christus, dann help dui sümst un us! Owwer doe annere
ferwuise em dat un sia: Bis diu nich ens stille for Gott? Diu liss doch doesülwe
Strafe, wui boeden owwer met Recht. Wui kruiget, wat wui for iuse Laighoet
ferdoent häwwet, owwer düöse huir hät niks Laiges don. Dann sia hoe teo Jesus:
Her, denke an mui, wenn diu met duinem Ruike kümmes. Jesus sia: Fandage sass
diu no met mui innen Paraduise suin.
23, 44-49
Ümme twialf Iur weor et duüster. Et diure bet droe Iur. Doe Sunne haur up teo
schuinen. Doe Forhang innen Tempel rait midden duür. Do roep Jesus met heller
Stimme: Fadder, duinen Hännen iawergiewe ik muinen Goest. Os hoe dat seggt
hadde, starf hoe. --- Doe Hauptmann, doe bui dem Kruüße wake un düt sog, gaff
Gott doe Ere un sia: Düöse est oen gerechten Mann wiesen. Un olle doe fielen
Luüe, doe do teokieken un niu sögen, wat do schog, sloögen sik anne Bost un
keren wir ümme. Auk olle suine Bekannten doe Fruwwen, doe em iut Galiläa folget
111