Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

doöt soe auk ninne Sünne. Soe werd owwer Naut duürmaken müöden un dofor
woll ik soe gern bewaren.
7, 29-38
Dat will ik jiu soegen, loewe Broör, wui häwwet blaut noe oene korde Tuit, bet doe
Her kümmet. For düöse Tuit sollen sik olle sau haulen, os hedden soe ninne
Fruwwen, un olle doe gruint, sau os grienen soe nich, un olle doe sik fröwwet, sau
os fröwwen soe sik nich, un olle doe wat kaupet, sau os besaiden soe niks, un doe
met der Welt ferkert, sau os hedden soe do niks fan. Der Welt iar Ort mott fergon. Ik
woll, dat jui ninne Suargen hedden. Doe nich ferhuirodet send, suarget for dem
Heren suine Sake un denket doran, wo soe em gefallen küönt. Doe ferhuirodet
send, suarget for doe Dinge inner Welt un soet teo, wo soe iarer Fruwwen gefallen
küönt. Justsau est doe Unnerschoed tüsken oener Fruwwen un oener Jungfer. Doe
Jungfer kümmert sik ümme den Heren suinen Denst. Soe well an Luif un Soele
hoelig suin. Doe Fruwwe kümmert sik ümme weltike Dinge. Soe well iarem Manne
gefallen. Düt soegge ik teo jiuem oegen Besten. Ik will jiu ninnen Twang
uploeggen; ik will blaut, dat et anstännig bui jiu teogoet un jui dem Heren one
Hinner doenen küönt. Wenn jui moent, et wöre Unrecht, doe iutwuoßen Döchter
fannen Huiroden truüggeteohaulen, un wenn dat nich goet, dann süö jui deon, wat
jui witt. Sünne est dat nich. Dann lodet soe fruiggen. Wenn jui den fasten Willen
häwwet un et one Twang goet, dat jui doe Döchter bui jiu behault, dann deo jui
recht domedde. Doe suine Döchter fruiggen lött, doe hannelt geot, un doe soe nich
fruiggen lött, doe hannelt no biader.
7, 39-40
Oene Fruwwe est sau lange biunen, os iar Mann liewet. Sterft doe, dann est soe
fruigg un kann wir huiroden, wenn soe well. Et sall owwer no dem Heren suinem
Willen oen Christ suin. Soe doöt owwer biader, wenn soe for sik blifft. Dat est
muine Ansicht, un ik moene, dat ik auk Gott suinen Goest häwwe.
8
Niu fan dem Offerfloeske. Wui wiedet, dat wui olle doe richtige Insicht doriawer
häwwet; doe maket owwer stolt, blaut doe Loefte biadert annere. Doe up suine
Insicht stolt est, doe hät doe Insicht nau nich sau, os soe suin mott. Doe Gott loef
hät, doe est em bekannt weoren. Wat niu dat Iaden fan Offerfloesk angoet, do
wiede jui, dat et gar ninne Göttsen gifft un dat do ninn Gott inner Welt est, os blaut
doe oene. Wenn et auk innen Hiemel un upper Ern götter giewen sall, --- doe
Hoeden laiwet jo an fiele --- dann kenne wui Christen doch blaut oenen Gott.
Owwer nich olle häwwet düöse Insicht. Wecke send no an doe Göttsen gewuont un
iadet dat Offerfloesk, os wenn et würkelk fan oenem Gott annuamen wöre. Den iar
Gewieden est swack un kriggt Pläcke dofan. Wat wui iadet, dat bringet us Gott nich
naiger. Iade wui dofan, dann were wui for Gott nich biader; iade wui nich dofan,
dann were wui for Gott nich geringer. Soet owwer teo, dat düöse fruigge Ansicht
annere nich afstött, doe no truügge send. Wenn oen Breor dui met duiner fruiggen
Ansicht innen Tempel Offerfloesk iaden suüt, werd hoe dann nich upmuntert, auk
dofan teo iaden, wenn suin Gewieden auk no teo swack dofor est? Sau werd duür
duine Insicht doe swackere Breor ferduorwen, for den Christus doch auk stuorwen
est. Wenn jui sau an den Broörn sünniget un iar swack Gewieden bedrücket, dann
209