Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

uim Upston? Wem suine Fruwwe sall soe dann suin? Soe häwwet soe olle
siewen os Fruwwen hat. Jesus antweorde: Jui send innen Irdum un kennt doe
Schriften un Gott suine Macht nich. Doe upston send, fruigget nich un lodet sik nich
fruiggen; doe send os doe Engel innen Hiemel. Wat owwer dat Upston fan den
Dauen angoet, häwwe jui denn nich liasen, wat Gott jiu in dem Weore seggt hät: Ik
sen Abraham suin Gott, Isaak suin Gott un Jakob suin Gott. Hoe est owwer oen Gott
iawer doe Lebennigen un nich iawer doe Dauen. Os doe Luüe dat hairen, staunen
soe iawer suine Lere.
22, 34-46
Os doe Pharisäer hairen, dat hoe doe Saddußäer afwuiset hadde, fersammeln soe
sik. Doe oene fan ienen, doe oen Schriftgelerden was, woll en uppe Preowe
stellen un froge en: Mester, wecket est dat wichtigste Gebott innen Gesedde? Hoe
antweorde: Diu sass den Heren, duinen Gott, met duinem ganßen Hadden met
duiner ganßen Soele un met duinem ganßen Denken loef häwwen. Dat est dat
wichtigste un erste Gebott. Dat twoede est dem ersten gluik un liut: Diu sass duinen
Naichsten sau loef häwwen os dui sümst. In düösen boeden Gebodden hänget dat
ganße Gesett un doe Prophoeden. --- Os doe Pharisäer tohaupestönnen, froge
Jesus soe: Wat haule jui fan Christus? Wem suin Suone est hoe: Soe antweorden:
David suin Suone. Do sia hoe: Wo kann David denn innen Goeste Her teo em
soeggen, wat hoe in dem Spruchche doöt: Doe Her hät teo muinem Heren seggt:
Sedde dui an muine rechte Suit, bet ik dui duine Fuinde for doe Foöde loegge.
Wenn niu David Her teo em seggt, wo kann hoe dann suin Suone suin? Soe
können em do ninn Weort up soeggen. Fan dem Dage an wogen soe et auk nich
mer, en no wat teo frogen.
23, 1-12
Dann sia Jesus teo dem Folke un teo den Jüngern: Up Moses suinem Steole
siddet niu doe Schriftgelerden un Pharisäer. Olls, wat soe jiu soegget, dat deot un
hault; richtet jiu owwer nich no iaren Wiarken; soe soegget et woll, soe deot et
owwer nich. Soe buint swore Lasten tohaupe un loegget soe den Luüen uppe
Schullern; soe sümst witt soe owwer nich medden Finger anruüren. Soe deot olls
sau, dat soe fan den Luüen soen weret. Soe maket doe Gebettroemen broet un
doe Mantelfranjen lang. Bui der Moltuit siddet soe gern buawenan un in den
Scheolen gern in der ersten Ruige. Soe soet gern, dat doe Luüe soe uppen
Stroden gruüßet un Mester soegget. Jui süöt dat nich teo jiu soeggen loden. Do est
män oen Mester un jui send olle Broör. Jui süöt auk nich Fadder teo jiu soeggen
loden. Do est män oen Fadder; doe wuont innen Hiemel. Jui süöt auk nich Lerer
teo jiu soeggen loden. Do est män oen Lerer; dat est Christus. Doe gröttste fan jiu
sall ollen annern doenen. Doe sik sümst fiel dünket, doe sall woenig goelen, un
doe sik sümst woenig dünket, doe sall fiel goelen.
23, 13-32
Et sall jiu Schriftgelerden un Pharisäern laige gon, jui Huüchler! Jui sliudet dat
Hiemelruik for den Minsken teo. Jui got sümst nich herin un lodet doe annern auk
nich herin, doe gern herin witt. Et sall jiu Schriftgelerden un Pharisäern laige gon,
jui Huüchler! Jui toet iawer Land un Wader, dat jui oenen Jünger gewinnt. Wenn
hoe et weoren est, dann make jui oen Kuind for doe Hölle iut em, duwwelt sau
36