Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

Fadder soen häwwe, dat ferkünnige ik; un jui deot dat auk, wat jui bui jiuem Fadder
soen häwwet. Soe sian: Abraham est iuse Fadder. Jesus sia: Wenn jui Abraham
suine Kinner wören, dann dai jui auk Abraham suine Wiarke. Owwer jui trachtet
mui no dem Liewen, wuil ik jiu doe Worhoet seggt häwwe, doe ik fan Gott haurt
häwwe. Dat hät Abraham nich don. Jui deot doe Wiarke fan jiuem Fadder. Do sian
soe: Wui send doch nich Hoedenkinner. Gott allaine est iuse Fadder. Jesus
antweorde: Wenn Gott jiue Fadder wöre, dann hedde jui mui loef. Ik sen fan Gott
iutgon un kuome fan Gott. Ik sen nich fan sümst kuomen. Gott hät mui schicket.
Worümme fersto jui muine Sproke nich? Wuil jui muine Woöre nich hairen witt. Jui
häwwet den Duüwel teom Fadder un jui witt dat deon, wat dem Froöde maket. Doe
est oen Mörder fan Anfang an un blifft nich bui der Worhoet; doe Worhoet est nich
in em. Wenn hoe lüggt, dann kuürt hoe up suine Ort. Hoe est oen Lüögener un doe
Fadder fanner Lüöge. Owwer jui laiwet mui nich, wuil ik doe Worhoet soegge. Wer
fan jiu kann mui oene Sünne nosoeggen? Wenn ik jiu owwer doe Worhoet soegge,
worümme laiwe jui mui nich? Doe iut Gott est, doe hairt Gott suin Weort. Jui hairt
mui nich, wuil jui nich iut Gott send.
9, 48-59
Do antweorden doe Jiuden: Häww wui nich recht, dat diu oen Samaruiter bis un
den Duüwel häs? Jesus antweorde: Ik häwwe ninnen baisen Goest. Ik ere muinen
Fadder un jui ferachtet mui. Ik soöke nich muine Ere. Do est owwer muin Fadder un
jui ferachtet mui. Ik soöke nich muine Ere. Do est owwer muin Fadder, doe soe
söcht un doe doriawer urdoelt. Ik soegge jiu: Doe muin Weort höllt, doe sall in
Oewigkoet den Daud nich soen. Do sian doe Jiuden: Niu wiede wui sieker, dat diu
den baisen Goest häs. Abraham est stuorwen un doe Prophoeden auk un diu
seggs: Doe muin Weort höllt, doe sall in Oewigkoet den Daud nich soen. Bis diu
grödder os iuse Fadder Abraham? Doe est doch stuorwen un doe Prophoeden
send auk stuorwen. Wat wullt diu denn suin? Jesus antweorde: Wenn ik mui sümst
ere, dann est muine Ere niks wert; do est owwer muin Fadder, doe mui ert, fan dem
jui soegget, dat hoe jiue Gott est. Jui kennt en nich, owwer ik kenne en. Wenn ik
sia: Ik kenne en nich, dann wöre ik oen Lüögener sau os jui, owwer ik kenne en un
haule suin Weort. Jiue Fadder Abraham huape un fröwwe sik, dat hoe muinen
Dagg soen soll. Hoe hät en soen un fröwwe sik. Do sian doe Jiuden: Diu bis nau
nich fifftig Jore ault un wullt Abraham soen häwwen! Jesus sia: Ik sen oer wiesen,
os Abraham was. Do griepen soe Stoene up un wollen en domedde smuiden,
owwer Jesus kamm nen iut den Augen un geng iut dem Tempel heriut.
9, 1-18
Jesus geng forbui un sog oenen Mann, doe was fan lütk up blind. Do frogen en doe
Jünger: Mester, wer hät sünniget, dat hoe blind gebuaren est, düöse sümst odder
suine Aulen? Jesus antweorde: Hoe sümst nich un auk suine Aulen nich. Gott
suine Wiarke süöt an em wuiset weren. Wui müöt dem suine Wiarke deon, doe mui
schicket hät, sau lange os et Dagg est. Doe Nacht werd kuomen, wo ninn Minske
wat deon kann. Sau lange os ik inner Welt sen, sen ik dat Lecht for doe Welt. Os
hoe dat seggt hadde, spuigge hoe uppe Ern, make oenen Bruigg trechte un smiare
em den uppe Augen un sia: Go hen un waske dui in dem Duike Siloah! Do geng
hoe hen un wuosk sik un konn soen, os hoe wuirkamm. Doe Nowerluüe un doe
annern, doe en forhiar soen hedden, frogen: Est doe dat nich, doe do satt un
127