Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

Goest, doe met der Worhoet kümmet, un den Goest, doe met Bedrogg kümmet.
4, 7-10
Lodet us oenanner loef häwwen. Doe Loefte est iut Gott. Doe Loefte hät, doe est iut
Gott gebuaren un kennt Gott. Doe ninne Loefte hät, doe kennt Gott nich. Gott est
Loefte. Doran est Gott suine Loefte bui us bekannt weoren, dat hoe us suinen
Suonen inne Welt schicket hät un dat wui duür en liewen süöt. Doe Loefte bestoet
nich dorin, dat wui Gott loef häwwet, owwer dorin, dat Gott us loef hät un us suinen
Suonen schicket hät, doe sik for iuse Sünne offert hät.
4, 11-16
Wenn Gott us sau loef hät, dann müö wui us auk oenanner loef häwwen. Ninn
Minske hät Gott soen. Wenn wui us owwer oenanner loef häwwet, dann blifft Gott in
us un dann est suine Loefte fullkuomen in us. Dat wui in em bluiwet un hoe in us,
dat kenne wui doran, dat hoe us suinen Goest giewen hät. Wui häwwet soen un
wui betuüget, dat us doe Fadder suinen Suonen in doe Welt schicket hät. Doe niu
bekennt, dat Jesus Gott suin Suone est, doe blifft in Gott un Gott in em. Wui häwwet
doe Loefte kennen lert, doe Gott teo us hät, un wui laiwet auk an doe Loefte. Gott
est Loefte, un doe inner Loefte blifft, doe blifft in Gottt un Gott in em.
4, 17-21
Dann est doe Loefte fullkuomen in us weoren, wenn wui froödig Fertruwwen annen
Gerichtsdage häwwet. Sau os hoe, sau sen wui auk in düöser Welt. Angest est nich
in der Loefte. Doe richtige Loefte ferdrifft doe Angest. Doe Angest est Puin for
Strafe. Doe Angest hät, doe est nich fullkuomen in der Loefte. Lodet us oenanner
loef häwwen, wuil hoe us toerst loef hat hät. Wenn wecke soegget: Wui häwwet
Gott loef, un doch iaren Breor hasset, doe loeget. Doe suinen Breor nich loef hät,
den hoe suüt, wo kann doe Gott loef häwwen, den hoe nich suüt. Düt Gebott häww
wui fan em: Doe Gott loef hät, doe mott auk suinen Breor loef häwwen.
5, 1-4
Doe löfft, dat Jesus doe Christus est, doe est iut Gott gebuaren. Doe den Fadder
loef hät, doe en tuüget hät, doe hät auk den Suonen loef, doe fan em afstammet.
Dat wui Gott suine Kinner loef häwwet, dat kenne wui doran, dat wui Gott loef
häwwet, un suine Gebodde hault. Dat est doe Loefte teo Gott, dat wui suine
Gebodde hault, un suine Gebodde send nich swor. Olls, wat fan Gott gebuaren est,
dat gewinnt den Sigg iawer doe Welt. Iuse Glauwen est doe Sigg, doe doe Welt
iawerwunnen hät.
5, 5-13
Wer est dat owwer, doe doe Welt iawerwinnt? Doch blaut doe, doe do löfft, dat
Jesus Christus Gott suin Suone est. Düöse est dat, doe do met Wader un Bleot
kümmet, Jesus Christus; nich blaut met Wader allaine, nai met Wader un Bleot.
Doe Goest est dat, doe dat betuüget, doe Goest, doe doe Worhoet est. Dat send
droee, doe dat betuüget: doe Geost, dat Wader un dat Bleot. Doe droee stimmet
tohaupe. Wenn wui den Minsken iar Tuügnis anniemet, dann est Gott suin Tuügnis
no grödder. Düt est Gott suin Tuügnis, dat hoe iawer suinen Suonen afloeggt hät:
Doe an Gott suinen Suonen löfft, doe hät dat Tuügnis in sik sümst. Doe Gott nich
280