Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

fornieme, un deoe dat, wat ik nich luin magg. Wenn ik owwer dat deoe, wat ik nich
will, dann bewuise ik domedde, dat dat Gesett naidig un geot est. Ik sen dat nich
mer, doe dat Laige doöt; dat est doe Sünne, doe in mui wuont. Ik woet, dat in mui,
dat hett in muinem Floeske, niks Geoes wuont. Den Willen häww ik woll, owwer
nich doe Kraft, dat Geoe teo deon. Ik deoe nich dat Geoe, dat ik will, nai, dat Laige,
dat ik nich will. Deo ik owwer dat, wat ik nich will, dann sen ik dat nich, doe dat
baise doöt; dat est doe Sünne, doe in mui wuont. Dorümme est dat sau: Wenn ik
dat Geoe deon will, dann kümmet dat Laige tostanne. Ik häwwe fan Hadde Froöde
an Gott suinem Gesedde. Ik foöle owwer oen anner Gesett in muinen Gluidern, dat
met dem Gesedde in muinem Hadden innen Struide liggt un mui gefangen nimmet
duür doe sünnige Ort, doe in muinen Gluidern sitt. Wat sen ik for oen ellenen
Minsken! Wer kann mui redden fan düösem Luiwe, wo doe Daud inne sitt? Gott sui
Dank! Hoe doöt dat duür Jesus Christus iusen Heren. Wenn ik mui sümst
iawerloden sen, dann doene ik innen Hadden Gott suinem Gesedde, owwer innen
Floeske der Sünne iarem Gesedde.
8, 1-8
Dat est klor, dat doe nich mer ferdammet weren küönt, doe Jesus Christus teohairt.
Dem Goeste suin Gesett gifft us duür Jesus Christus Liewen un maket us fan der
Sünne un dem Daue suinem Gesedde fruigg. Wat dem Gesedde nich mögglik was,
wuil doe Lüste fan dem Floeske et uphoelen, dat hät Gott don. Hoe schicke us
suinen Suonen. Doe iawerwann doe Sünne, wenn hoe auk os wui innen Floeske
was, un offere sik sümst for doe Sünne. Niu kann doe Gerechtigkoet, doe dat
Gesett ferlanget, fan us erfüllt weren, wenn wui no Gott suinem Goeste liewet un
nich no dem Floeske suinen Lüsten. Doe sik fan dem Floeske druiwen lodet, deot
wat dem Floeske gefällt; doe sik fan dem Goeste druiwen lodet, deot wat Gott well.
Dat Floesk stuürt up den Daud teo, doe Goest owwer bringet Liewen un Fruiden.
Dat Striewen fan dem Floeske est Fuindskop giegen Gott; dat Floesk well sik nich
for Gott suinem Goeste baigen un kann et auk nich. Dorümme küönt doe Gott nich
gefallen, doe no dem Floeske liewet.
8, 9-11
Wenn Gott suin Goest in jiu wuont, dann liewe jui auk no suinem Goeste un nich no
jiuer sünnigen Natiur; doe Christus suinen Goest nich hät, doe hairt em auk nich
an. Wenn owwer Christus in jiu wuont, dann mott jiue Körper auk wiagen der
Sünne stiarwen, jiue Goest hät owwer Liewen wiagen der Gerechtigkoet. Wenn niu
dem suin Goest in jiu wuont, doe Jesus fan den Dauen upwecket hät, dann werd
doe jiuen Körper auk wir lebennig maken, wenn hoe auk stuorwen est, wuil suin
Goest in jiu wuont.
8, 12-17
Loewe Broör, wui send do nich teo twungen, dat wui no dem Floeske liewen müöt.
Wenn wui dat deot, dann müö wui stiarwen; wenn wui owwer duür den Goest doe
laigen Lüste innen Körper unnerdrücket, dann were wui liewen. Olle, doe sik fan
Gott suinem Goeste druiwen lodet, doe send Gott suine Kinner. Jui häwwet ninnen
Goest kriegen, os Knechte en häwwet, doe sik ferschrecket. Jui häwwet oenen
Goest kriegen, os Kinner en häwwet, doe do biat: Iuse Fadder. Düöse Goest
betuüget met iusem Goeste, dat wui Gott suine Kinner send. Sen wui owwer
193