Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

Breor suinem Auge un suüs nich den Balken in duinem oegen Auge? Kanns diu
teo duinem Breor soeggen: Hollt stille! Ik will dui dat Splidderken iut dem Auge
niemen, wenn in duinem Auge oen Balken sitt. Diu Huüchler! Nimm erst den
Balken iut duinem Auge, un dann suü teo, dat diu den Splidder iut duinem Breor
suinem Auge kriggs. Giewet dat Hoelige nich den Ruüens un smuidet doe Perlen
nich den Swuinen for! Doe können soe fertrompeln un sik dann ümmedraiggen un
jiu in Stücke ruiden. --- Biddet, dann werd jiu wat giewen weren. Soöket, dann
were jui wat fuinen. Kloppet an, dann werd jiu upmaket weren. Doe biddet, doe
kriggt auk wat. Doe söcht, doe finnt auk wat. Doe ankloppet, dem werd upmaket.
Wer fan jiu gifft suinem Suone[n] oenen Stoen, wenn hoe en ümme Braut biddet,
odder oene Slange, wenn hoe en ümme oenen Fisk biddet? Wenn jui sünnigen
Minsken jiuen Kinnern geoe Gawen giewen küönt, dann werd jiue Fadder innen
Hiemel jiu no fiel moer giewen, wenn jui en dorümme biddet. Olls, wat jui fan
annern häwwen witt, dat soe jiu deon süöt, dat deot nen sümst auk. Dat est doe
Sinn fan dem Gesedde un fan den Prophoeden.
7, 13-23
Got duür doe enge Porden. Rium est doe Porden un broet est doe Wegg, doe no
den Ferdiarwen hengoet, un doch send do fiele, doe doruppe wannelt. Enge est
doe Porden un small est doe Wegg, doe no dem Liewen hengoet, un wo woenige
send do, doe en fuint? Wart jiu for den falsken Prophoeden! Soe kuomet in
Schopfellen an, inwennig send soe owwer wille Wülwe. An iaren Früchten küön jui
soe kennen. Küöne wui Wuindruiwen fan den Dairn un Fuigen fan den Duißeln
plücken? Wat oen gesunnen Baum est, doe dräggt geoe Frücht; wat oen
kranken Baum est, doe dräggt slechte Früchte. Doe gesunne Baum kann nich[t]
slechte Früchte driagen un doe kranke Baum kann nich geoe Früchte driagen. Oen
Baum, doe nich geoe Früchte dräggt, werd afhowwen un int Fuür smieden. An
iaren Früchten küön jui soe kennen. Nich olle, doe Her, Her teo mui soegget, weret
int Hiemelruik kuomen, blaut süöke, doe dat deot, wat muin Fadder innen Hiemel
well. Fiele weret annen Gerichtsdage teo mui soeggen: Her, Her! Häww wui nich in
duinem Namen Gott suinen Willen ferkünniget? Häww wui nich in duinem Namen
baise Goester iutdriewen? Häww wui nich in duinem Namen graude Wunner don?
Dann were ik den soeggen: Ik häwwe jiu gar nich kennt. Got weg! Jui häwwet niks
docht.
7, 24-29
Doe düt hairt un auk dono doöt, doe glicket oenem ferstännigen Manne, doe suin
Hius up Felsen bowwet. Os dat Unwiar kamm un olls iawerswemmet was, os doe
Wuind huüle un dat Hius biewe, do fell et doch nich ümme; sau faste stonn et up
dem Felsen. Süöke, doe muine Woöre hairt un sik nich dono richtet, doe gluiket
oenem unferstännigen Manne, doe suin Hius up Sand bowwet. Os dat Unwiar
kamm un olls iawerswemmet was, os doe Wuind huüle un dat Hius biewe, do fell et
ümme un lagg platt. --- Os Jesus met düöser Priege to Enne was, geng dat ollen
Luüen to Hadden, wat hoe seggt hadde. Hoe priege os oen Mann, doe Fullmacht
fan Gott doteo hät, un ganß anners os doe Schriftgelerden.
8, 1-4
Os hoe van dem Biarge herafkamm, folgen em fiele Luüe. Do kamm oen Mann,
15