Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

den Hoeden doe Duür teo dem Glauwen updon hadde. Soe bliewen dor lange bui
den Jüngern in Antiochien.
15, 1-12
Do kaimen Christen iut Judäa an un sian den Broörn: Wenn jui jiu nich besnuin
lodet, os Moses dat forschriewen hät, dann küön jui nich sialig weren. Soe strieden
sik met Paulus un Barnabas lange doriawer. Tolest schicken doe Broör Paulus un
Barnabas un no oenige annere no Jerusalem un loeden doe Apostel un doe
Ellsten frogen. Doe Gemoene geng oene Strecke met uppen Wegg. Dann gengen
soe duür Phönizien un Samaria un fertellen, dat auk doe Hoeden sik bekeren. Dat
make ollen Broörn graude Froöde. Os soe in Jerusalem ankaimen, naimen doe
Apostel un doe Ellsten inner Gemoene soe up un loeden sik fertellen, wat Gott olls
duür soe don hadde. Owwer wecke fan fan den Pharisäern, doe gloöwig weoren
wören, sian: Doe Hoeden müöt auk besnuin un doteo anhaulen weren, dat soe
Moses suin Gesett hault. Do kaimen doe Apostel un doe Ellsten tohaupe un
besproöken doe Sake. Soe strieden sik lange doriawer. Dann stonn Petrus up un
sia: Loewe Broör, jui wiedet: Gott hät mui oll for langer Tuit doteo iutwält, dat doe
Hoeden doe geoe Buaskop iut muinem Munne hairen un doran laiwen sollen. Gott,
doe dat Hadde kennt, hät sik teo den Hoeden bekennt un ienen den Hoeligen
Goest justsau giewen os us. Hoe make ninnen Unnerschoed tüsken ienen un us,
os hoe iar Hadde duür den Glauwen roeniget hadde. Worümme wi jui denn Gott
fersoöken un den Jüngern oene Last uploeggen, doe iuse Aulen nich driagen
können un wui auk nich? Wui huapet, duür den Heren Jesus suine Gnade sialig
teo weren justsau os soe. Do swiegen soe olle stille un lustern teo, wat Paulus un
Barnabas fan den Toeken un Wunnern fertellen, doe Gott bui den Hoeden duür
soe don hadde.
15, 13-21
Os soe teo Enne wören, feng Jakobus an un sia: Loewe Broör, niu lodet mui ens
wat soeggen: Simon hät fertellt, wo Gott dat anfangen hät, iut den Hoeden oen
Gemoene teo gewinnen, doe suinen Namen bekennt. Dat stimmet auk met den
Woören fan den Prophoeden iaweroen. Do stoet schriewen: Naichstens will ik
wuirkuomen un David suine Hüdden wir uprichten, doe ferfalen est. Doe Löcker
will ik teomaken un olls wir instand sedden. Dann süöt olle annern den Heren
soöken, auk doe Hoeden, doe muinen Namen bekennt. Sau sprecket doe Her, doe
düt doöt. Düt Ferspriaken est fan aulens hiar bekannt. Dorümme moene ik, dat wui
den Hoeden, doe sik teo Gott bekeret, nich unnaidig Lasten uploeggen drüöwet.
Wui witt nen schruiwen, dat soe sik waren müöt, Floesk fan Tiren teo iaden, doe
offert send; Oeen met Hoeden teo sliuden; Floesk fan Tiren teo iaden, doe ersticket
send; Bleot fan Tiren teo drinken, doe slachtet weret. Moses hät in ollen Stian fan
aulen Tuin hiar Lüue, doe suin Gesett ferkünniget. Dat werd joeden Sunndagg
innen Scheolen forliasen.
15, 22-29
Doe Aposteln, doe Ellsten un doe ganße Gemoene hoelen et for geot, dat soe
Männer iutwälen un doe met Paulus un Barnabas tohaupe no Antiochien schicken.
Soe wälen Judas, doe auk Barsabbas hoede, un Silas doteo iut, doe boede
Ansoen bui den Broörn hedden. Soe gaiwen nen oenen Broef met, doe liue: Doe
165