Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

wuil jui doe Wiarke no dem Gesedde don häwwet, odder wuil jui den Glauwen un
doe geoe Buaskop annuamen häwwet.`Sen jui sau unferstännig? Innen Glauwen
häwwe jui os Christen anfangen; in Wiarken wi jui niu os Jiuden wuider liewen.
Häwwe jui denn sau graude Dinge ümmesüss beliewet? Ümmesüss, anners kann
ik nich soeggen. Doe jiu den Goest giewen un süöke Wunner bui jiu don hät, hät
doe dat don, wuil jui doe Gebodde haulen odder wuil jui doe geoe Buaskop lofft
häwwet?
3, 6-14
Fan Abraham stoet schriewen: Hoe loffe Gott un Gott riake em dat os Gerechtigkoet
an. Do küön jui soen, doe Glauwen häwwet, dat send Abraham suine Kinner. Doe
Schrift hät dat owwer foriutsoen, dat Gott doe Hoeden duür den Glauwen gerecht
maken well; dorümme hät Gott oll forhiar teo Abraham seggt: In dui süöt olle
Hoeden Siagen häwwen. Dat hett, dat olle, doe Glauwen häwwet, met Abraham
Siagen häwwen süöt, wuil hoe Glauwen hadde, un dat olle, doe up doe Wiarke no
dem Gesedde bestot, unner dem Fleoke liewen müöt. Doe Schrift seggt: Ferflocket
sall joeder suin, doe nich olls höllt, wat in dem Gesedde stoet un hoe deon sall. Dat
est owwer sieker, dat nau ninn Minske duür dat Gesett gerecht weoren est. Doe
Gerechte sall duür den Glauwen for Gott beston. Dat Gesett hät niks met dem
Glauwen teo deon. Do stoet schriewen: Doe et höllt, sall doduür sialig weren.
Christus hät us fan dem Gesedde suinem Fleoke lösskofft, os hoe den Fleok for us
up sik namm. Do stoet schriewen: Ferflocket est joeder, doe annen Holle hänget.
Niu sall doe Siagen, doe Abraham teoseggt, est, duür Christus iawer doe Hoeden
kuomen, un wui süöt den Glauwen, doe us Siagen gifft, duür den Goest kruigen.
3, 15-18
Loewe Broör! Ik will jiu dat up iuse Wuise klormaken. Wenn oen Minske oen
Testament maket, dann güllt dat; wui drüöwet et nich ümmestaiden un nich no wat
dran ännern. Wat Abraham ferspruaken est, dat hät Gott em sümst un suinem
Stamme teoseggt. Hoe seggt: Duür duinen Nokuomen, nich duür duine
Nokuomen; blaut duür oenen, nich duür fiele. Düöse oene est Christus. Ik will
domedde soeggen: Dat Gesett kann nich dat Ferspriaken ümmestaiden, dat Gott
Abraham in dem Testamente giewen hät. Dat Gesett est 430 Jore läder kuomen os
dat Testament. Wenn dat Iarwe duür dat Gesett kaime, da[t] wöre et nich duür
dat Ferspriaken giewen. Gott hät et Abraham iut Gnaden duür dat Ferspriaken
giewen.
3, 19-24
Wat sall denn dat Gesett? Et sall us doe Sünne wuisen, bet doe Nokuome uptrett,
dem düt Ferspriaken güllt; et est us fan Engeln duür oenen Foögesmann teostellt.
Wenn et sik ümme oenen allaine hannelt, dann est ninn Foögesmann dobui naidig.
Gott est jo for sik allaine. Stoet dat Gesett niu giegen Gott suin Ferspriaken? Nai.
Wenn us oen Gesett giewen wöre, dat us sialig maken könne, dann kaime doe
Gerechtigkoet würkelk iut dem Gesedde. Doe Schrift hät owwer olle unner doe
Sünne stellt, un dat Ferspriaken sall blaut duür den Glauwen for doe goelen, doe
an Jesus Christus laiwet. Dat Gesett hadde forhiar Macht iawer us un wui saiden os
innen Gefängnisse insluaden, bet doe Glauwe, doe us teodacht was, an suine
Stuie tratt. Sau hät us dat Gesett teo den Glauwen ertuagen, dat wui blaut duür
233