Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

doe Engel, met Herlikkoet un Ere doe Kreone dofor dräggt, dat hoe duür Gott suine
Gnade for us olle den Daud luin moss. Gott, for den un duür den olle Dinge send,
hät dat for richtig haulen, dat hoe den, doe fiele Kinner teor Herlikkoet bringen woll,
os den ersten in iarer Sialigkoet duür Loeden fullkuomen make.
2, 11-18
Boede, doe hoelig maket un doe hoelig maket weret, stammet fan oenem af.
Dorümme schiamt hoe sik auk nich, teo ollen Broör teo soeggen. Hoe seggt: Ik will
muinen Broörn duinen Namen ferkünnigen un met der Gemoene will ik duin Loff
singen, un dann wir: Ik will fertruwwen up dui, un dann no: Huir sen ik un huir send
doe Kinner, doe diu mui giewen häs. Wuil owwer doe Kinner Floesk un Bleot
häwwet, hät hoe auk oen Luif fan Floesk un Bleot annuamen. Hoe soll duür den
Daud dem doe Macht wegniemen, doe Macht iawer den Daud hät; dat est doe
Duüwel. Hoe sall doe fruiggmaken, doe iut Angest for dem Daue iar ganß Liewen
os Knechte dofor bange suin mössen. Dat send nich Engel, doe hoe annimmet, dat
est Abraham suin Geslecht, dem hoe helpet. Hoe mosse in ollen Stücken suinen
Broörn gluik weren, dat hoe for Gott oen barmhaddigen un getrüwwen Haugen
Pruister suin un dem Folke suine Sünnen wir geotmaken konn. Wo hoe sümst for
luin hät un sümst inne fersocht weoren est, dorin kann hoe den helpen, doe
fersocht weret.
3, 1-6
Jui Hoeligen send iuse Genossen, wuil jui auk fan Gott bereopen send. Dorümme
achtet up Jesus, den wui os Gott suinen Buan un Haugen Pruister bekennt. Just os
Moses in Gott suinem Hiuse getrüwwe was, sau est hoe dem auk getrüwwe, doe
en doteo maket hät. Hoe est owwer grödder os Moses; justsau os dem Mester moer
Ere teokümmet, os dem Hiuse, dat hoe bowwet hät. Joed Hius werd fan oenem
Mester bowwet, doe owwer olls bowwet hät, dat est Gott. Moses est in Gott suinem
Hiuse oen getrüwwen Knecht wiesen, doe bekannt make, wat os Gesett
ferkünniget weren soll. Christus stoet owwer os doe Suone iawer Gott suinem
Hiuse, un suin Hius sen wui niu, wenn wui dat Teofertruwwen un, wat doe
Hauptsake est, dat Huapen bet ant Enne faste bewart.
3, 7-11
Et est sau, os doe Schrift seggt: Fandage, wenn jui suine Stimme hairt, dann
sliudet jiue Hadde nicht teo, os jiue Aulen an dem Dage daien, os soe sik in den
Sandbiargen wuirsedden. Soe fersöchten dat un stellen muine Geduld uppe
Preowe, os so foörtig Jore muine Wunnerwiarke sögen. Dorümme weor ik
bedroöwet iawer düt Geslecht un sia: Ümmer sliudet soe dat Hadde for mui teo un
ferstot muine Wiage nich. Dorümme häww ik in muinem Unwillen den Oed
swuaren: Soe sollen nich in muine Riue ingon.
3, 12-19
Soet teo, dat nich oene fan jiu oen baise Hadde hät, dat nich laiwen well un fan
Gott affällt. Ermanet jiu sümst Dagg for Dagg, sau lange os et no Tuit est, dat nich
oene fan jiu suin Hadde ferstocket, wuil en doe Sünne locket un bedrüggt. Denket
doch doran, dat wui Gemoenskop met Christus häwwet, wenn wui dat
Teofertruwwen bet ant Enne fastehault, sau os wui et anfangen häwwet. Wenn et
285