Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

in Oewigkoet suin. In Damaskus loet dem Küönik Aretas suin Fuaget inner Statt
waken un woll mui gefangen niemen. Do loeden soe mui innen Kuarwe duür oen
Fenster iawer doe Muürn dal, dat ik flüchten konn.
12, 1-10
Sik prolen daug nich; ik mott jiu owwer fertellen, wat doe Her mui soen loden un
wuiset hät. Ik kenne oenen fan Christus suinen Jüngern, doe weor bet in den
drüdden Hiemel tuagen, foertoeggen Jore send et oll. Of suine Soele dobui no in
dem Luiwe was, ik woet et nich. Gott woet et. Fan düösem Minsken woet ik, dat hoe
int Paraduis buürt weor un Woöre haure, doe ninn Minske iutspriaken un ferston
kann; of suine Soele no in suinem Luiwe was odder nich, ik woet et nich. Gott woet
et. Fan dem will ik fertellen. Fan mui sümst will ik niks soeggen, os blaut wat fan
muiner Swackhoet. Wenn ik fan mui wat fertellen wolle, dann wöre dat ninn
Unferstand; ik woöre doe Worhoet soeggen. Ik deoe dat owwer nich, wuil nich
oene fan mui moer haulen sall, os wat hoe an mui suüt un fan mui hairt. Dat ik mui
up doe grauden Saken, doe Gott mui wuiset hät, niks inbillen sall, dofor est mui
oene Angel int Floesk sedd´t. Dat est dem Sotan suin Engel, doe mui medder Fiust
sloet, dat ik nich hauge fan mui denken sall. Droemol häww ik den Heren
anreopen, hoe soll en doch wegniemen. Do hät hoe mui seggt: Muine Gnade mott
dui geneog suin; muine Kraft est in den Swacken am stiarksten. Dorümme behaule
ik geoen Meot, wenn ik ümme Christus misshannelt were, in Naut sen, ferfolget
were un Angest iutston mott. Wenn ik swack sen, dann sen ik just stark.
12, 11-13
Niu sto ik os oen unferstännigen Minsken for jiu: jui häwwet mui doteo twungen.
For jiu hedde sik dat schicket, mui teo luawen. Ik sen nich geringer os doe
besonnern Apostel, wenn ik auk niks fan jiu annuamen häwwe. Bewuise dofor, dat
ik oen Apostel sen, häww ik jiu duür Toeken, Wunner un Wiarke ümmerteo giewen.
Sto jui giegen doe annern Gemoenen truügge? Doch blaut dorin, dat ik niks fan jiu
annuamen häwwe. Niemet mui dat nich üöwel, wenn et Unrecht est.
12, 14-15
Ik häwwe mui fornuamen, jiu teom drüdden Mole teo besoöken, un were dann auk
niks fan jiu anniemen. Ik soöke jiu, owwer nich jiue Geld un Geot. Dat gehairt sik
nich, dat doe Kinner for doe Aulen suarget; doe Aulen süöt for doe Kinner suargen.
Ik will gern olls for jiu hengiewen un mui sümst auk, wenn jiue Soele män reddet
werd. Sau loef häwwe ik jiu; wi jui mui nich auk loef häwwen?
12, 16-18
Dat est doch richtig, dat ik niks fan jiu annuamen häwwe. Ik sall owwer Nücke
häwwen un jiu met List duür annere fangen häwwen. Sau? Häwwe ik jiu duür doe
wat afnuamen, doe ik no jiu schicket häwwe? Ik häwwe Titus upföddert, jiu teo
besoöken, un oenen Breor metschicket. Hät Titus jiu wat afnuamen? Go wui nich
iusen Wegg in demsülwen Goeste? Tria wui nich in doesülwen Fospern?
12, 19-21
Jui moent woll, wui wollen us blaut wuiren. Nai, wui schruiwet düt olls for Gott
suinen Augen os Christus suine Jünger un witt jiu domedde doenen. Ik sen bange,
229