Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

Doe twoede Broef an doe Korinther
1, 1-7
Paulus, doe duür Gott suinen Willen Jesus Christus suin Apostel est, un doe Breor
Timotheus gruüßet doe Gemoene in Korinth un olle Hoeligen in Achaja. Gnade sui
met jiu un Fruide fan Gott iusem Fadder, un dem Heren Jesus Christus. Loff sui
Gott, dem Fadder fan Jesus Christus, fan dem oll Erbarmen un oller Traust kümmet,
doe us in oller Naut Traust gifft, dat wui doe Bedroöweden wir traisten küönt, os
hoe us traistet. Wui müöt met Christus fiel Loeden iutston, hoe gifft us dofor auk wir
würkelk Traust. Wenn wui auk fiel iuthaulen müöt, dann schuüt dat doch jiu togeoe.
Iuse Loeden est Traust un Hoel for jiu, dat jui gedüllig in Loeden iuthaulen küönt.
Iuse Traust est auk Traust for jiu, dat jui jiu sümst domedde traisten küönt. Wui
huapet faste up düösen Traust; wui wiedet jo, dat jui an dem Loeden un auk an
dem Trauste Andoel häwwet.
1, 8-11
Loewe Broör, wui witt nich fan der Naut swuigen, doe wui in Asien iutston häwwet.
Doe Loeden wören sau swor un laige, dat wui doran twuiweln, dat Liewen teo
behaulen. Wui löffen sümst an iusen Daud. Dat Loeden lert us, dat wui up Gott
fertruwwen müöt un us nich up us sümst ferloden süöt, blaut up Gott, doe doe
Dauen wir upwecket. Hoe hät us for dem Daue bewart un doöt dat auk fan Dage
no. Wui huapet faste, dat hoe dat auk wuider deon werd. Jui helpet dobui auk met
jiuem Gebedde. Wenn dann sau fiele an us denket, dann weret auk fiele for doe
Gesundhoet danken, doe Gott us wir giewen hät.
1, 12-14
Wui send düöse Ere wert. Iuse Gewieden betuüget us, dat wui hoelig un slicht
inner Welt liewet häwwet, besonners bui jiu. Wui häwwet us up Gott suine Gnade
un nich up iuse Minskenwuishoet ferloden. Wui schruiwet niks anners, os wat jui
hiar liaset un ferstot. Ik huape, dat jui dat antleste no insoen weret, wenn jui et niu
fillichte auk män half ferstot. Wui send jiue Ere un jui send iuse Ere, wenn dem
Heren Jesus suin Dagg kümmet.
1, 15-24
Ik hadde mui fornuamen un dorup fertruwwet, jiu oll oer teo besoöken, dat jui
duwwelte Froöde häwwen sollen. Ik woll erst no jiu kuomen, dann no Mazedonien
roesen un wir no jiu truüggekuomen, dat fan jiu wecke no Judäa metgon können.
Sen ik lichtferdig wiesen, os ik mui dat fornamm? send muine Liunen doran schuld,
dat ik baule jeo, baule nai soegge? Doe getrüwwe Gott woet, dat muin Weort an jiu
nich jeo un nai togluike wiesen est. Gott suin Suone, Jesus Christus, fan dem
Silwanus, Timotheus un ik prieget häwwet, doe est nich nai un jeo togluike, doe est
ümmer dat Jeoweort. Olls, wat us Gott teoseggt hät, est in em wor weoren un wui
soegget iusem Her Gott teo Eren Amen doteo. Gott est dat, doe us un jiu met
Christus Gemoenskop giewen un us salwet hät; doe us suin Siegel updrücket un
us den Goest os Pand int Hadde giewen hät. Ik reope Gott os Tuügen for muine
Soele an, dat ik dorümme nich no Korinth kuomen sen, wuil ik jiu schaunen woll. Ik
will domedde nich soeggen, dat wui Heren iawer jiuen Glauwen send. Wui witt met
jiu arboeden, dat jui Froöde häwwen süöt. Innen Glauwen sto jui faste.
220