Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

luiggen bluiwen, doe goestlik Sodom un Ägypten hett, wo auk iar Her kruüßiget est.
Luüe iut ollerhand Fölkern, Stämmen un Sproken weret soe droe un oenen halwen
Dagg luiggen soen un nich teoloden, dat soe begrawen weret. Doe upper Ern
wuont, weret sik doriawer fröwwen, lustig liewen un oenanner Geschenke
schicken, wuil düöse boeden Prophoeden soe kwialt hedden. No droe un
oenemhalwen Dage kamm Gott suin Om in soe; soe stellen sik wir uppe Boene un
olle, doe soe sögen, kriegen grauden Schrecken. Dann hairen soe oene helle
Stimme fannen Hiemel, doe sia: Stuig herup! Soe stiegen for den Augen fan iaren
Fuinden in oener Wolke in den Hiemel. In dersülwen Stunne biewe doe Ern sau
stark, dat doe toeggede Doel fan der Statt infell un 7000 Minsken teo Daue kaimen;
doe annern ferschrecken sik un gaiwen Gott innen Hiemel doe Ere. Doe twoede
Ploge est forbui, doe drüdde kümmet rask.
11, 15-19
Os doe siewede Engel doe Posaune namm, loeden sik helle Stimmen innen
Hiemel hairen, doe sian: Dat Regiment iawer doe Welt hairt niu Gott un suinem
Christus; hoe werd Küönik in olle Oewigkoet suin. Do fellen doe 24 Ellsten, doe up
iaren Stoölen for Gott saiden, upt Gesicht un bian Gott an un sian: Wui danket
dui dem allmächtigen Gott un Heren, doe do est un wiesen est. Diu häs doe
graude Macht wir an dui nuamen un regoers niu os Küönik. Doe Fölker send in
Wiut geron un duin Ferdroet est kuomen. Niu est doe Tuit do, dat diu doe Dauen
richtes un duinen Knechten, den Prophoeden un den Hoeligen, den Laun iutdells
un ollen, doe duinen Namen fürchtet, den Lütken un den Grauden, un dat diu iawer
doe Ferdiarwen bringes, doe doe Welt ferduarwen häwwet. Do weor Gott suin
Tempel innen Hiemel upmaket, dat doe Schroen fan suinem Bunne dorin teo soen
was. Do kaimen Blitse, Donnersliage, Erbiewen un Hagelschiur.
12, 1-6
Dann was oen graut Teoken annen Hiemel teo soen. Dat was oene Fruwwen, doe
hadde doe Sunnen os Klaid; doe Mone lagg iar teo Foöden un oene Kreone fan
twialf Sternen hadde soe uppen Koppe. Soe geng met oenem Kuine un schraigge,
os doe Woedage kaimen un soe Naut hadde. Dann was no oen Toeken annen
Hiemel teo soen. Dat was oen grauden rauen Draken, doe hadde siewen Köppe
un toeggen Hairn un up den Köppen siewen Kreonen. Suin Stert rait den drüdden
Doel fan den Sternen fannen Hiemel weg un smait soe uppe Ern. Doe Drake stonn
for der Fruwwen un liure up dat Kuind. Wenn dat gebuaren was, woll hoe dat
sliuken. Soe brochte dat Kuind teor Welt; et was oen Jungen; doe soll olle Hoeden
met oenem uisern Stocke hoön. Dat Kuind weor no Gott un suinem Steole brocht.
Doe Fruwwe flüchte in doe Sandbiarge. Dor faun soe oene Stuie, doe hadde Gott
iar inrichtet, dat soe do 1260 Dage fersuarget weren soll.
12, 7-12
Do gaff et Struit innen Hiemel. Michael un suine Engel strieden met dem Draken;
doe Drake un suine Engel wuiren sik. Hoe weor owwer betwungen un hadde niu
ninne Stiue mer innen Hiemel. Do weor doe graude Drake heriutsmieden, doe
aule Slange, doe auk Duüwel hett, doe doe ganße Welt bedrüggt. Hoe weor uppe
Ern smieden un suine Engel met em. Ik haur oene helle Stimme innen Hiemel, doe
sia: Niu est dat Hoel, doe Macht un dat Ruik fan iusem Gott un doe Macht fan iusem
312