Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...
Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...
Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...
Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
wören, stönnen fan wuidem un sögen dat met an.<br />
23, 50-56<br />
In dem Haugen Rode was oen Mann, doe hoede Joseph. Dat was oen geoen un<br />
gerechten Mann. Doe hadde nich met <strong>in</strong>williget, os doe annern iawer Jesus<br />
beslüöden. Hoe was iut der Statt Arimathia un ferlange no Gott su<strong>in</strong>em Ruike. Doe<br />
geng no Pilatus un bidde en, hoe solle em Jesus su<strong>in</strong> Luik giewen. Dann namm<br />
hoe en fan dem Kruüße heraf, wickele en <strong>in</strong> fu<strong>in</strong> L<strong>in</strong>nen un leog en <strong>in</strong> oen nuigge<br />
Graff, dat <strong>in</strong> Felsen iuthowwen un wo nau n<strong>in</strong>n M<strong>in</strong>ske <strong>in</strong>ne begrawen was. Et was<br />
Fruidagg un den Jiuden iar Sunndagg feng baule an. Doe Fruwwen, doe met em<br />
iut Galiläa kuomen wören, gengen met no dem Grawe. Soe bekieken dat Graff un<br />
sögen teo, wo soe su<strong>in</strong> Luik henloögen. Dann gengen soe wir <strong>in</strong>ne Statt truügge<br />
un maken Salwen trechte. Den ganßen Soderdagg wören soe stille no dem<br />
Gesedde.<br />
24, 1-12<br />
Den ersten Dagg <strong>in</strong>ner Wieken gengen soe muarens freo no dem Grawe un<br />
hedden doe Salwen bui sik, doe soe trechtemaket hedden. Do sögen soe, dat doe<br />
Stoen fan dem Grawe uppe Suit schuawen was. Os soe her<strong>in</strong>gengen, fuünen soe<br />
dat Luik fan dem Heren Jesus nich. Os soe doriawer bedroöwet wören, stönnen do<br />
up oenmol twoe Männer <strong>in</strong> hellen Klairn. Soe ferfären sik un kieken for sik dal,<br />
owwer doe Männer sian: Worümme soöke jui den Lebennigen bui den Dauen?<br />
Hoe est nich huir; hoe est upston. Bes<strong>in</strong>nt jiu, wat hoe jiu seggt hät, os hoe no <strong>in</strong><br />
Galiläa was! Do hät hoe fan dem M<strong>in</strong>skensuonen seggt, hoe mösse den Sünnern<br />
iaren Hännen iutliewert un ant Kruüß slagen weren un mösse den drüdden Dagg<br />
wir upston. Do fell nen dat wir <strong>in</strong>. Soe gengen fannen Grawe wir <strong>in</strong>ne Statt un<br />
fertellen dat den Elwen un ollen annern. Dat wören Maria iut Magdala, Johanna,<br />
Maria doe Mudder fan Jakobus un no annere Fruwwen, doe den Aposteln dat sian.<br />
Owwer den kamm dat ganß unmögglik for un soe wollen et nich laiwen. Petrus<br />
stonn up u loep no dem Grawe. Os hoe sik dalbucke un henkaik, sog hoe blaut dat<br />
L<strong>in</strong>nen no luiggen. Do geng hoe wir weg un wunnere sik, wo dat teogeng.<br />
24, 13-35<br />
Densülwen Dagg gengen twoee fan den Jüngern no oenem Duarpe, dat hoede<br />
Emmaus; dat lagg twoe Stunnen wuit fan Jerusalem. Soe kuüren unner sik fan<br />
ollem, wat schoen was. Os soe sik sau unnerhoelen un oenanner frogen, kamm<br />
Jesus doteo un geng met. Owwer iare Augen woören bl<strong>in</strong>d, dat soe en nich<br />
kennen. Jesus froge soe: Wat kuür jui sau bedroöwet tohaupe unnerwiagens? Do<br />
bliewen soe ston un doe oene fan den boeden, doe Kleopas hoede, froge en: Bis<br />
diu doe oenßige fan den Früömden <strong>in</strong> Jerusalem, doe nich woet, wat <strong>in</strong> düösen<br />
Dagen dor<strong>in</strong>ne schoen est? Hoe sia: Wat denn? Do antweorden soe em: Dat met<br />
Jesus fan Nazareth. Doe was oen Prophoet, gewaltig <strong>in</strong> Weort un Wiark for Gott un<br />
M<strong>in</strong>sken. Den häwwet iuse Haugenpruister un Iawersten iutliewert, dat hoe teom<br />
Daue ferurdoelt un ant Kruüß slagen est. Wui häwwet huapet, hoe solle Israel<br />
redden. Fandage est doe drüdde Dagg, suit dat met em schoen est. Dann häwwet<br />
us wecke fan den Fruwwen, doe teo us hairt <strong>in</strong> Schrecken sedd´t. Doe send<br />
fanmuaren oll freo no dem Grawe wiesen, häwwet owwer su<strong>in</strong> Luik nich fiunen.<br />
Soe kaimen truügge un sian, soe hedden Engel soen, doe hedden seggt, hoe<br />
112